یادآوری
امروز، چهارشنبه ۲۸ جوزا ۱۴۰۴ خورشیدی، دو برنامه جداگانه برگزار شد:
در صفحه «سیاست افغانستان» با عنوان آتش‌بس در ابهام
در صفحه «رادیوکتاب» مستقر در لندن با موضوع نگاه انسانی به مضرات تجاوز اسرائیل و ایران
در هر دو برنامه، استاد سید جعفر عادلی حسینی، محقق، پژوهشگر کشور و رئیس سازمان جهاد افغانستان، دیدگاه‌های تحلیلی خود را در خصوص موضوعات یادشده ارائه نمود.
در ادامه، نکات کلیدی و گزیده‌ای از سخنان ایشان که با تلفیق هر دو برنامه استخراج شده، آورده می‌شود:
نقش تاریخی مردم افغانستان در حمایت از فلسطین
سرزمین فلسطین و بیت‌المقدس، از نخستین سال‌های اشغال توسط رژیم صهیونیستی، با مقاومت قهرمانانه مردم فلسطین و حمایت ملت‌های مسلمان و آزادگان جهان مواجه شد. نهضت مقابله با اسرائیل، نه‌تنها در کشورهای عربی، بلکه در میان مسلمانان غیرعرب، به‌ویژه مردم افغانستان، جایگاهی ویژه داشت.
از آغاز اشغال فلسطین در ۷۶ سال پیش، مردم مسلمان افغانستان در چهار مقطع مهم به حمایت از مبارزان فلسطینی پرداختند. در اینجا به دو مقطع برجسته اشاره می‌کنم:
مقطع نخست:
در روزهای آغازین اشغال، کمیته‌هایی مردمی برای حمایت از فلسطین در نقاطی چون تکیه‌خانه مرحوم میر اکبر آغا در چنداول و مسجد پل‌خشتی کابل تشکیل شد. علما و شخصیت‌هایی چون شهید استاد میرعلی‌اصغر شعاع، نورالمشایخ مجددی، علامه سید اسماعیل بلخی و مولانا عطاالله فیضانی، در رأس این حرکت قرار داشتند. اسنادی در دست است؛ از جمله رسیدی به تاریخ ۷ جوزا ۱۳۲۷ هجری شمسی که نشان می‌دهد مبلغ ۹۰۰ افغانی به مجاهدین فلسطینی از سوی این نهادها اهدا شده است. در همان سال، همزمان با جنگ نخست اعراب و اسرائیل، تظاهرات بزرگی در کابل برگزار شد و علامه بلخی سخنرانی آتشینی علیه این توطئه استعماری ایراد کرد.
مقطع دوم:
در ۲۵ میزان ۱۳۵۲ (۲۱ رمضان ۱۳۹۳ قمری)، گروهی از علمای شیعه و سنی افغانستان، ضمن اهدای خون برای مجروحان فلسطینی، نامه‌ای خطاب به سازمان ملل، سفارت‌های مصر و عراق، و نیز رهبران سوریه، لیبی، الجزایر و یاسر عرفات ارسال کردند. در این نامه، حمایت ملت افغانستان از مقاومت فلسطینی اعلام شد.
انتقاد از سیاست‌های منطقه‌ای ایران
در عین حال، من از منتقدان بخشی از سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران هستم، به‌ویژه در قبال افغانستان. دخالت‌های نادرست در امور داخلی افغانستان، از جمله حمایت از گروه‌هایی مانند «سازمان نصر» و «پاسداران جهاد»، به تضعیف شورای انقلابی اتفاق اسلامی انجامید؛ شورایی که نخستین دولت اسلامی بعد از سقوط رژیم کمونیستی بود و خدمات قابل توجهی ارائه می‌داد.
این دخالت‌ها، به جنگ‌های داخلی خونین انجامید که بیش از ۵۰ هزار انسان مسلمان، عمدتاً شیعه، قربانی آن شدند. البته نقش منفی پاکستان و برخی کشورهای آسیای مرکزی نیز در این زمینه قابل انکار نیست.
در داخل ایران نیز، سرکوب جنبش سبز و جریان‌های اصلاح‌طلب، موجب تضعیف مشروعیت نظام شد و زمینه را برای نفوذ اپوزیسیون‌های وابسته به بیگانگان و حتی نفوذ اسرائیل در سطوح حساس، از جمله در پرونده انتقال قطعات پهپاد از طریق کامیون‌ها، فراهم ساخت. خوشبختانه این عملیات، پیش از وقوع خطر بزرگ، کشف و خنثی شد.
واکنش ایران به تجاوز نظامی اسرائیل
در چنین شرایطی، تجاوز بی‌سابقه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، نقطه عطفی در تاریخ رویارویی‌های منطقه‌ای بود. اما این‌بار، پاسخ ایران متفاوت بود. جمهوری اسلامی ایران، با استناد به اصل دفاع مشروع، حمله‌ای هوشمندانه و گسترده به سرزمین‌های اشغالی انجام داد. این عملیات، که با شلیک صدها موشک و پهپاد انجام شد، نه‌تنها سامانه گنبد آهنین را ناکارآمد نشان داد، بلکه اقتدار جدیدی را در موازنه قدرت منطقه‌ای رقم زد.
هدف‌گیری مراکزی همچون تل‌آویو، حیفا، بیت‌یام، ایلات و بیسان، نشان داد که ایران فهرستی کامل از اهداف راهبردی در اختیار دارد و تنها بخشی از ظرفیت نظامی خود را به کار گرفته است. میلیون‌ها شهرک‌نشین اسرائیلی به پناهگاه‌ها پناه برده‌اند و رهبری رژیم در سردرگمی کامل قرار دارد.
پیامدهای منطقه‌ای و بین‌المللی
در کنار این واکنش نظامی، حمایت دیپلماتیک کشورهایی مانند پاکستان – به‌ویژه درخواست رسمی اسلام‌آباد برای قطع روابط با رژیم صهیونیستی – جایگاه ایران را در جهان اسلام تقویت کرد. امروز، ایران نه‌فقط برای خود، بلکه برای جهان اسلام ایستاده است.
آتش‌بس بدون بازخواست از رژیم متجاوز، به‌منزله دادن فرصت تجدید قوا به دشمن است. ایران آغازگر جنگ نبود، اما در دفاع، قاطع، هوشمند و قانونی عمل کرده است.
چشم‌انداز آینده تقابل ایران و اسرائیل
درگیری ایران و رژیم صهیونیستی اکنون از یک «جنگ سایه» به نبردی آشکار تبدیل شده و ابعاد آن فراتر از نظامی است:
تداوم تنش نظامی: احتمال وقوع حملات بیشتر در هفته‌های آینده بسیار بالا است.
فعال‌سازی نیروهای نیابتی: گروه‌های مقاومت مانند حزب‌الله، انصارالله و گروه‌های فلسطینی، قادر به گسترش دامنه جنگ‌اند.
ورود قدرت‌های جهانی: آمریکا احتمالاً برای حمایت از اسرائیل اقدام خواهد کرد، درحالی‌که چین و روسیه نقش میانجی را دنبال می‌کنند.
تبعات اقتصادی جهانی: افزایش قیمت انرژی، بحران تأمین کالاها و رکود اقتصادی از جمله پیامدهای محتمل هستند.
ضرورت انسجام داخلی: ایران، با وجود قدرت نظامی، نیازمند حفظ انسجام اجتماعی و مدیریت منابع درونی است.
جمع‌بندی
جمهوری اسلامی ایران در این مقطع حساس، نه‌تنها با سلاح، بلکه با منطق، هوشیاری دیپلماتیک، و حمایت ملت‌ها ایستاده است. امروز ایران، صدای پرطنین عقلانیت و کرامت انسانی در جهان اسلام است؛ صدایی که از عدالت، امنیت، و آرمان فلسطین دفاع می‌کند و نشان می‌دهد که در برابر تجاوز، اهل تسلیم نیست.
منبع:
صفحه «سیاست افغانستان» مستقر در آلمان
صفحه «رادیوکتاب» مستقر در لندن