23 آوریل در بسیاری از مناطق جهان به عنوان روز جهانی کتاب نام گذاری شده و در این روز موجب میشود افراد توجه بیشتری به کتابخوانی داشته باشند و تجربههای خود را از طریق کتاب با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
روز جهانی کتاب در ۲۳ آوریل ۱۹۹۵ میلادی (برابر 1374 خورشیدی)، توسط یونسکو نامگذاری شده است.
کتاب وسیلهای است که دانش بشری به مدد آن از تباه شدن مصئون میماند و به آیندگان منتقل میشود. كتاب محصول تجربههاي بشري و خلاقيتهاي ذهني و آموختههاي دراز مدت انسان است. سهم كتاب در انتقال دانشها، گاهي به مراتب بيشتر و فراتر از ديگر ابزار آموزشي است و میراثی سودمندتر و با ارزشتر از کتاب نیست؛ در واقع یکی از مهمترین کارهایی که میتواند آفت جهل را بزداید، توسعه دادن به فرهنگ انتشار و خواند کتاب است.
در گذشته شخصیتهای فراوانی بودند که در نشر علوم انسانی و اسلامی آثار ماندگاری بجا گذاشتند و امروز جای یکا یک آن بزرگان خالیست و در این فرصت کوتاه نمیتوان از آن شخصیتها و اهل قلم که آثار ماندگار علمی، اخلاقی، ادبی و سیاسی از خود بجا گذاشتهاند نام برد و تنها به یکی از آن بزرگان سدهای اخیر که اهل قلم، استاد و خطیب شهیر و خدوم افغانستان بود حضرت آیتالله العظمی شهید سید محمد سرور واعظ از محققین نامدار کشور که در ابعاد مختلف فقه، اصول، ادبیات و اخلاق اسلامی قلم فرسایی نمود و آثار ماندگاری را از خود بجا گذاشته و از جمله آثار وی کتاب مصباح الاصول است که امروز در حوزههای علمیه کشورهای عراق، ایران، سوریه، لبنان و دیگر بلاد اسلامی مورد استفاده اساتید و آموختگان حوزات علمیه است و در بُعد اخلاق کتاب خاطرات زندان و یادی از اخلاق اسلامی که در زندان با یک پنسیل و تیکههای بازمانده پاکتهای کاغذی که در آن زمان مورد استفاده انتقال مواد غذایی استفاده میشد، بهترین کتاب اخلاق اسلامی را تحریر مینمایند، در ادبیات عرب برای شاگردان پشتو زبان هم سلول خویش نیز گرامر ادبیات عربی و پشتو را مینویسد، برای وحدت وهمبستگی ملی در این کشور اقدام به چاپ کتاب سیف الاسلام در برابر کتاب اختلاف برانگیز مولف سیف الابرابر که برای دامن زدن به اختلافات مذهبی نوشته بود تحریر و حساسیتهای مذهبی را در این کشور کاهش میدهد.
یکی از مشکلات و کاستیهای جامعهی ما گریز از کتاب و پایین بودن سطح فرهنگ مطالعه است. این نقیصه، ریشهها و علتهای مختلفی میتواند داشته باشد که و یکی از عوامل آن جنگها و نا امنیهای نیم قرن اخیر است که حاکمیتها نیز در پی رفع آن نبودند.
در پایان اضافه مینمایم که من علاوه بر مسئولیت حکومتی، سیاسی و فرهنگی، از نیمهى سال 1376 خورشیدی در جرگهاى پژوهشى و عرصهى فعالیتهای فرهنگى و پژوهشی به خلق بیش از 60 اثر منتشر شده، حدود 200 مقاله تحقيقي و سياسي چاپشده در مطبوعات داخلي و خارجي؛ حدود 300 مصاحبهی نوشتاری، صوتی و تصویری با رسانههای داخلی و خارجی دارم و به عنوان مثال، از آن میان چند اثرم را صرفاً نام میبرم.
سيره سياسي پيامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) اولین اثرم که در جشنواره شیخ طوسی چاپ شد.
كوثرالنبي(پژوهشي درتاريخ سادات افغانستان) کار تحقیقی و پژوهشی بعدی من که 22 سال قبل اقدام به چاپ آن نمودم و تا کنون سه مرتبه به چاپ رسیده است.
و همین طور، چاپ جلد اول کتاب شهدای نُخبه و مرزبانان اندیشه، ايمان حضرت ابوطالب(ع) در منابع شیعه و سنی و ثابت قدم(خاطرات من از جمهوریت تا جمهوری اسلامی افغانستان) که بیشتر از بقیهی آثارم مورد استقبال اهل مطالعه و اهل قلم قرار گرفت…