بسمالله الرحمن الرحيم و به نستعين، انه خير ناصر و معين
خوش حالم كه بار ديگر فرصتي دست داد تا در جمع فرهيختگان پژوهشگر و شخصيت هاي علمي و سياسي كشور و مهمانان محترم در سمینار علمی تحقیقی منطقوی «استقلال و آزادی محصول شهادت و ایثار» كه از سوی اکادمی علوم جمهوری اسلامی افغانستان برگزار گردیده به حیث یک رویداد برجسته و مغتنم علمی، دینی و تارخی استقبال نموده و بدین مناسبت نکاتی را یاد آوری می نمایم.
بزرگداشت از شهداء، استقلالل، مقاومت وسلحشوری ملتی که نسبت به هویت اسلامی، تاریخی، ملی و استقلال سیاسی خویش حساسیت داشته، هیچ گاه و در هیچ زمان استحاله فرهنگ ملی خویش را نپذیرفته اند.
لذا از اين رو تجليل و تقدير از بزرگمردان، شهيدان و رزمندگان را ه آزادي تاريخ افغانستان؛ ما دو درس را مي آموزيم: یکی درس وحدت ملی و دیگری درس مقاومت در برابر بیگانگان؛ اگر صفحات تاریخ را ورق بزنیم می بینیم که مردم ما از تمام اقوام و مذاهب از سراسر افغانستان در برابر بیگانگان در صف واحد قرار گرفته اند و با وحدت کامل چون تن واحد در برابر دشمنان این خاک جنگیده اند؛ ملت مسلمان افغانستان در تجاوزات انگليس ها به اين كشور، به فتواي علماي خويش عليه تجاوز جهاد و مبارزه نمودند؛ علماي ديني در تمام نقاط كشور به فتواي جهاد پرداختند و مردم را براي قيام عمومي عليه متجاوز بسيج نمودند و آنها پرچم و علم مبارزه را بردوش گرفتند كه با خيزش عمومي مردم پس از نبرد هاي پيروزمندانه انگليس ها را به شكست مواجه ساختند و در نهايت ملت مسلمان افغانستان با بهاي خون هاي شهداء، اين سرزمين، افغانستان سال 1298 خورشيدي استقلال کشور خویش را بدست آوردند.
افغانستان در نود دو سال از استقلال خویش تحولات گوناگون را پشت سر گذاشته و همواره استقلال این کشور از طرق گوناگون مورد تهدید قرار گرفته است.
با در نظرداشت وقایع وحوادث صد و پنجاه ساله کشور که از آغاز تجاوز قوای استعماری آغاز یافت تا امروز افغانستان صحنه های گوناگون را تجربه کرده و طی سمینار علمی و تحقیقی منطقوی از استقلال خویش تجلیل می کند.
بدين مناسبت آنچه که در خصوص استقلال فرهنگي و سياسي مورد توجه باید قرار بگیرد این است که هر ملتی و هر کشوری داشتههای فکری و تمدنی و تاریخی مخصوص به خود دارد که اگر فرهنگی و یا سنتی و یا ارزشهایی از بیرون بخواهد با این داشتههای تمدنی – تاریخی و فکری سرِ ستیز و تعارض داشته باشد و درصدد برانداختن آن داشتهها و پیشینههای تاریخی برآید در چنین وضعیتی همهمة فرهنگی یا ستیزهگری فرهنگی تعبیر میشود. در قدم نخست نخبگان آن کشور در خط مقدم این مبارزه قرار می گیرد و از داشتهها و کیان فکری و فرهنگی خویش دفاع می کنند.
اين كشور استقلال را در واقع از لحاظ تاریخی درست است که توانست بعد از جنگ سوم انگلیس و افغانستان به دست بیاورد ولی حقیقت این است که از همان زمان تاکنون دچار مشکلات بسیار جدی در ارتباط با مسایل سیاسی – اقتصادی و فرهنگی بوده است.
به طوری که تقریباً میشود گفت جز زمان خیلی کوتاهی در هیچ مقطعی در این مدت طولانی افغانستان استقلال واقعی نداشته یا به شکل مستقیم تحت اشغال درآمده که همچنان الآن میبینیم که تحت اشغال خارجي هاست.
ما این واقعیت را باید درک کنیم که نیروهای غربي و ناتو در افغانستان حضور دارند و حضورشان تنها به خاطر افغانستان نیست بلکه مسایل کلیتری در سطح منطقه و جهان و حضور خودشان را در آسیای مرکزی همانند: چین، ایران و هند مطرح است. همه اینها چالشهایی را برای غرب به وجود میآورند که در افغانستان با همه این کشورهایی که با غرب مشکل دارند و یا در آینده دچار مشکل خواهند بود همسایه افغانستان هستند.
افغانستان قلب آسیا و کشور آزادگان است، من آزادی کشور را در حفظ استقلال، صلح ، ترقی و پیشرفت آن می دانم. اکنون با شرایط بوجود آمده و به همکاری جوامع بین المللی فرصت آن مساعد شده تا برای ساختار یک افغانستان آباد و مرفه کار نمائیم ، تانسلهای آینده در رفاه و آسایش زندگی نمایند.
با درود فراوان بر روان پاک شهدای جهاد و استقلال افغانستان، یک بار دیگر یاد آوری از استقلال کشور را به تمام ملت مجاهد پرور افغانستان تبریک گفته، سعادت و سرفرازی را برای ملت مسلمان كشور خويش از خداوند بزرگ استدعا می نمایم.
با احترام
سيد جعفرعادلی«حسینی»
سرپرست بنياد فرهنگي، تبليغي پيامبر اعظم(ص)