«داستان حسینی» عشق آزادگان را به فداکاری در راه خدا بر می انگیزد و استقبال مرگ را بهترین آرزوها به شمار می آورد، چندانکه برای شتاب به قربانگاه، بر یکدیگر پیشی جویند.»
عبدالرحمن شرقاوی «نویسنده مصری»:
«همین شهید راه دین و آزادگی است آزاد مردان دنیا باید به این نام شریف افتخار کنند.»
دکتر علی شریعتی «جامعه شناس اسلامی»:
«هر انقلاب دو چهره دارد «یعنی چهره خون و پیام»
آنهائیکه رفتند کار حسینی کرده اند و آنهائیکه مانده اند باید کار زینبی کنند وگرنه یزیدی‌اند».
استاد محمد رضا حکیمی «ادیب و اندیشمند فرهیخته»!
امام حسین (ع) بر همه انسانها، پس از خود تا آخر تاریخ و بر همه بشریت و تمدنها پس از خود حق دارد، و همه، هر کدام به گونه ای- مرهون و مدیون اویند، زیرا اگر امام حسین (ع) نبود عاشورا نبود، و اگر عاشورا نبود اسلام نمی ماند و اگر اسلام نمانده بود تمدن اسلامی پدید نمی آمد تا مایه‌ی اصلی تمدنها و پیشرفت های بعدی و ظهور رنسانس در غرب شود، و در اين صورت این تمدن کنونی وجود نداشت».
محمد علی جناح « قاید اعظم پاکستان»:
«هیچ نمونه ای از شجاعت، بهتر از آنکه امام حسین از لحاظ فداکاری و تهور نشان داد در عالم پیدا نمی شود، به عقیده ای من تمام مسلمین باید از سرمشق این شهیدی که خود را در سرزمین عراق پیروی نمایند». تها تها گاندی «رهبر استقلال هند»:
«من زندگی امام حسین، «شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، باید از سرمشق امام حسین پیروی کنند».
جر جر داق «دانشمند ادیب مسیحی»:
وقتی یزید مردم را تشویق به قتل حسین و مامور به خونریزی می کرد، آنها می گفتند: «چه مبلغ می دهی؟» اما انصار حسین به او گفتند: ما با تو هستیم، اگر هفتاد بار کشته شویم، باز می خواهیم در رکابت جنگ کنیم و کشته شویم».
آنطوان بارا «نویسنده مسیحی»!
«اگر حسین از آن ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایي برای او منبر برپا می نمودیم و مردم را با نام حسین به مسیحیت فرا می خواندیم».
چارلز دیکنز «نویسنده معروف انگلیسی»
«اگر منظور امام حسین جنگ در راه خواسته های دنیایی بوده، من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می کند که او فقط بخاطر اسلام، فداکاری خویش را انجام داد».
توماس کارلایل «فیلسوف و مورخ انگلیسی»:
بهترین درسی که از تراژيدی کربلا می گیریم، این است که حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند، آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در حالی که حق با باطل روبرو می شود اهمیت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت، باعث شگفتی من است».
مابین آلمانی «خاور شناس»!
«حسین با قربانی کردن عزیزترین افراد خود با اثبات مظلومیت و حقانیت خود، به دنیا درس فداکاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت، این سرباز رشید اسلام به مردم دنیا نشان داد که ظلم و بیداد و ستمگری پایدار نیست و بنای ستم گرچه ظاهراً عظیم و استوار باشد، در برابر حق و حقیقت پر کاهی بر باد خواهد رفت».
از مجموعه‌ی این نظرات به دست می آید که:
1-امام حسین (ع) به خاطر بقاء و عظمت اسلام و حکومت قرآن و امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد.
2- نهضت امام حسین (ع) براساس اخلاق، انسانیت و مصلحت عامه بوده است.
3- تاثیرقیام امام حسین (ع) باعث بیداری افکار و اندیشه انسانهای آزاده گردید.
4- قیام امام حسین «ع» از آزادی و عدالت و محبت حکایت می کند.
5- امام حسین (ع) درس غیرت، شجاعت، فداکاری و پایداری در برابر مصائب را به جهانیان آموخت و راه پیروزی ملت ها را گشود.
نويسنده:
سيدجعفرعادلي«حسيني»
منبع:
پامیر نشریه شهر کابل – شماره 219 سه شنبه 12 دلو 1385