بسم الله الرحمن الرحیم، الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالاتِ الله وَيَخْشَوْنَهُ وَلا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلا الله وَكَفَى بِالله حَسِيبًا (احزاب39)
محفل امروز در این مکان مقدس به تجلیل از مقام معنوی، علمی وخدماتی یک عالم وارسته، فقیه بیدارگری برگزار شده و این محفل بمناسبت سی و هفتمین سالگرد ارتحال عالم فرزانه و مشعل دار شریعت و پاسداری حضرت آیت الله العظمی حجت کابلی(ره) از سوی بیت زعیم فقید شیعیان افغانستان برپاگردید.
در جهان هيچ فضيلتي به مثابه علم نيست. زيرا حيات و سعادت امَّتها به واسطۀ علم است، در فضیلت و مقام عالم همین بس که آیات قرآن کریم و احادیث فراوان بدان صراحت دارد و همين بس كه خداوند فرمود: «إنَّمَا يَخْشَي اللهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ». فقط از ميان جميع بندگان خدا علماء هستند كه صاحب خشيت خداوندي مي‌باشند؛ در این فرصت از شخصیت های علمی و حضار گرامی اجازه می خواهم از میان چند ویژگی ایشان در مقاله ی که تحت عنوان «حجت معمار همبستگی و اخوت اسلامی» در پانزده صفحه تنظیم نموده بودم می خواستم آن را خدمت شما حضارمحترم به خوانش بگیرم ولی در این فرصت کوتا نمی شود محتوای آن را قرائت نمود، چون دستور فرمودند که لحظاتی را مزاحم شده و نکاتی راجع به شخصیت حضرت آیت الله حجت خدمت شما به عرض برسانم، تا بدانجا که وقت اجازه می دهد می خواهم به دو ویژگی از میان ویژگی های متعدد مرحوم حضرت آیت الله العظمی حجت(ره) اشاره نمایم که در مقاله ام نیز بدان پرداخت شده است.
ویژه اول؛ ايمان به هدف
در پرتو ايمان به خدای متعال بود که مرحوم آیت الله حجت(ره) سختيها مشکلات را دید، اما او با چهره باز و با نشاط تلاش نمود و ایشان را لحظه ی از هدفتش منصرف نمی کند.
ايمان قوى اين عالم بزرگوار در حدی بود که وی در آوان جوانی که در حوزه علمیه مشهد درس می خواند هدفش این بود که ملا شود و یک روز در کشور برگردد و مصدر خدمت قرار گیرد، با نداشتن غذا چند روز را روزه می گیرد و شب ها روزه اش را با آب خالی افطار می کند، آن چنان ضعف و نا توانی بر او غلبه می کند که نمازش را در حرم امام رضا(ع) نشسته می خواند، این نمونه از ایمان به هدفش بود، بعد از چند روز محدث بزرگ شیخ عباس قمی(ره) در اطاق ایشان آمده و چند قرانی را زیر پلاس و یا همان فرش اطاق شان می گذارد که بعدا از آن پول غذا تهیه نموده و افطار می کند، آمدن این شخصیت بزرگ در اطاق این طلبه افغانی باعث تعجب طلاب آن مدرسه دینی می گردد، بعدا حضرت آیت الله حجت(ره) مصصم می شود جهت ادامه تحصیل به نجف اشرف مشرف شود در مسیر راه در قم خدمت محدث بزرگ شیخ عباس قمی می رسد و از ایشان تشکری می کند که وی اظهار بی اطلاعی می کند، بعد معلوم میشه که این عنایت خاص حضرت مهدی(عع) بوده، حضرت آیت الله حجت(ره) پس از بازگشت به کشور شجاعانه در برابر ستمگران و طاغوتيان زمانش ايستادگى نمود و باایمان و اراده قوی که هیچ تهدید و فشاری وی را از هدفش نتوانیست منصرف کند و شبيه همان ايمانى كه پيغمبر صلىاللهعليهوآله به هدفش و به راهش داشت.
ویژگی دوم؛ حرکت آگاهانه جهت حفظ هویت دینی
1 . رفع تقيه از پيروان تشيع و نزدیک ساختن توده های مسلمان شیعه و سنی از خلال بحث، تفاهم و شناخت بیشتر به همدیگر، من چند سال قبل این جمله را از زبان یکی از علماء شنیده بودم که ابراهیم مجددی در جمع از علماء گفته بود؛ یکی از خدمات آیت الله حجت این بود که شیعیان افغانستان را درست به پیروان اهل سنت معرفی نمود و این حرکت ایشان باعث برداشتن تعصبات گردید.
2 . نشرعلوم و معارف اسلامی از طریق تدریس، خطابه و تبلیغ، مقابله با بی عدالتی های نظام آن وقت.
3 . با برپایی مراسمات دینی و مذهبی، تشویق علماء جهت شکل گیری وحدت میان توده های مردم و ايجاد ارتباط مستمر بين مراکز علمی و شخصيت های علاقه مند به تقريب مذاهب و فراهم آوردن زمينه های لازم تبادل نظريات و آرا انديشمندان تشیع و تسنن و کوشش در راه ريشه يابی مسايل اختلافی و ایجاد بحث های برهانی و عقلانی با فرق مختلف
انسانی كه دست خدا و عنايت خدا را حس مىكند و در راه خدا قدم بر مىدارد خدا هم به مصداق «اِنْ تَنْصُرْواللّهَ يَنْصُرْكُمْ»( اگر خدا را يارى كنيد، خداوند شما را يارى مىكند. «سوره محمد، آيه 7) بر نصرت او اضافه مىكند. يا آن چنان كه در داستان اصحاب كهف مطرح شد. كه قرآن مىگويد: «آنها جوان مردانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آوردند و به او اعتماد و تكيه كردند، خدا هم بر ايمانشان افزود، آنها براى خدا قيام كردند و خدا هم دلهاى آنها را محكم كرد.» (سوره كهف، آيه 13)
در پایان بصورت گلایه می خواهم یاد آوری نمایم و اینکه؛ «یاد آوری از خدمات و نقش علمای گذشته در کشور کمرنگ شده»، جا داشت که آحاد مردم مخصوصا خواص از خدمات و نقش علمای گذشته این کشور یاد آوری به عمل می آوردند، زیرا صدها سال است كه روحانيت شیعه در نقاط مختلف جهان اسلام عموما و در در این کشور خصوصا تكيه گاه محرومان بوده و آنان در هر عصرى از اعصار براى دفاع از مقدسات دينى خود مرارتها و تلخي‌هايى متحمل شدهاند و همراه با تحمل اسارت‌ها و تبعيدها، زندان‌ها و اذيت و آزارها هرگز زير بار منت و ذلت نرفتهاند.
اگر ما در صد سال اخیر به جایگاه و كاركرد علمای گذشته بنگیریم، برای ما روشن خواهد شد، خدمات علمای گذشته جامعه امروزی را از بدبختی نجات داده و امروز همه بر سفره خدمات آن بزرگواران نشسته، با کمال احترام که من به علمای بزرگوار درام، این عزیزان بدانند که اگر این علماء جایگاه اصلی شان که همانا جایگاه علمای گذشته کشور می باشد، آن را حفظ نکنند و قدم جای قدم آنها نگذارند، اعتماد جمعی به علمای دین رو به ضعف خواهد گذاشت که پیامد آن (خدای ناکرده) همانا بی اعتمادی به جایگاه علماء در منظر عام خواهد بود و این کار نتایج خطرناکی را در پی خواهد داشت.
در اخیر امید وارم دستورات خداوند، پیامبر اسلام(ص) و بزرگان دینی و مذهبی مان را سرمسق و سرلوحه برنامه های اجتماعی خویش قرار داده و مصدر خدمت در جامعه قرار گیریم. به امید آن روز
گزارشگر: سید فواد اکبری