انا لله و انا الیه راجعون
هر از چند گاهی خبر فوت یکی از بستگان، دوستان و نزدیکانمان خواب غفلت را از سرمان می‌پراند.
این‌بار خبر درگذشت پسرعمه‌ی عزیزم، مرحوم سید اسدالله عظیمی مرا شوکه نمود؛ شنیدن مرگ عزیزان از جمله اتفاقات ناگوار زندگی هر انسانی که اغلب با شوک و ناباوری همراه است.
امروز صبح با دیدن صفحات شبکه‌های اجتماعی، اولین تصویر مرحوم سید اسدالله عظیمی با زیر نویس؛ سید اسدالله عظیمی به دیار حق پیوست، با دیدن این جمله مرا متأثر و متألم ساخت و خیلی دلم برایش سوخت؛ من در سفر سال گذشته به ایران، تهران به عیادتش رفتم، از مریضی که عاید حالش شده بود، مرا منقلب ساخت.
مرحوم عظیمی انسان نیکوکار، اجتماعی، مهربان و مردی بزرگ و بی ریا بود و در اثر مریضی طولانی، جهان خاکی را به سوی منزلگاه ابدی خویش ترک کرد و مشیت الهی بر این تعلق گرفت که دار فانی را وداع گوید؛ خوش بر احوالش که با عزت زندگی نمود و با عزت درگذشت؛ رحلت این سید جلیل‌القدر را به تمامی بستگان، منسوبین و دوستان، مخصوصاً فرزندان عزیزش تسلیت گفته و خدای مهربان جزای مهربانی هایش را مزید و روحش را قرین اولیاالله فرماید و به خانواده محترم بویژه فرزندانش صبر و اجر عنایت فرماید.
مرحوم سید اسدالله عظیمی، فرزند سید محسن عظیمى در سال 1318 خورشیدی در مرکز بهسود متولد شد و اصالتا از سادات خاک سنگی و نوه‌ی کربلایی سید عظیم از شخصیت‌های دور اندیش، شجاع و با تدبیر و مشهور منطقه خاک سنگی و جدش بر علوم غریبه و جفر تسلط داشت و او تا بدانجا که به و سیله علم جفر همانند قضایاى هندى رابطههاى مغلق قضایا را دریافت مىنمود و از این جهت شخصیت معروف منطقه بود.
مرحوم سید اسدالله عظیمی در بادآسیاب منزل پدر بزرگ مادری‌اش مرحوم سید آقاسعید به دنیا آمد و طبق وصیت مادر مرحومه‌اش در همانجا ماند و در آغوش پُرمِهر جد و جده‌اش پرورش و تربیت یافت.
عظیمی حدود ۱۳سال عمر داشت که برای معیشت زندگی راهی کابل شد و مدت ۴ سال شاگرد کاکایش مرحوم سید سراج در شغل خیاطی بود و دریشی سربازی می دوخت، او جوان مرد، مهمان نواز و آدم زحمت کشی بود، مدتی دریور تانکر و بعد در ادارات مختلف از جمله وزارت داخله کار می‌کرد، پس از حاکمیت مجاهدین او در دوران جنگ‌های خانمانسوز داخلی چندین بار به ایران مهاجرشد، اما پس از تسلط گروه طالبان به جمهوری اسلامی ایران هجرت نمود هرگز بازنگشت؛ وی سال‌های زیادی درد و رنج مریضی را کشید و تا اینکه در اثر مریضی طولانی درگذشت.
یک‌بار دیگر از درگاه ایزد منان برای آن رحمت الهی و برای عموم بازماندگان، صبر و سلامتی مسالت دارم.
سید جعفرعادلی«حسینی»/ ۱۴ حوت ۱۳۹۸ خورشیدی/ مشهد مقدس