اگر ملت ما جهاد و مقاومت نمی کردند، تمامی کشورهای منطقه در خطر سقوط توسط مارکسیست ها بودند
آقای سید جعفر عادلی در سخنان در مقدمه این سمینار گفت: بیست و یک سال پیش از این مردم افغانستان حماسه ای آفرید که نذیرش را کمتر می توان در دنیا سراغ گرفت.
منشی شورای اخوت اسلامی اظهار داشت: ثمرۀ جهاد و مقاومت و مهاجرت مردم افغانستان بیشتر در همین پیروزی نسبی آنها در هشتم ثور ۱۳۷۱ تبلور یافته که می بایست از این روز به عنوان روز پیروزی جهاد مردم افغانستان تجلیل کرد و حد اقل از فداکاری و جان نثاری جان برکفان شهداء و جانبازان کشور در این روز یادآوری می گردید، زیرا مهمترین پیامی که هشتم ثور می تواند برای همه ما داشته باشد منشور اعلام قدرت عقیده و ایمان مردم افغانستان است.
نخستین سخنران محفل مولوی صاحب ذبیح الله خاکسار معاون شورای اخوت اسلامی بود؛ ایشان با اشاره به آیه مبارکه قرآن عظیم شان :« لیستخلفن فی الارض…»گفت: ما ملتی هستیم که تمام ابزار و اسلحه خود، همت خودرا می دانیم. مردمی که در هشتم ثور سخت امتحان شد, زنانشان بیوه و بچه هایشان یتیم و از زندگی مرفه محروم شدند. شکی نیست که تمامی این جفا ها از سوی کمونیست ها صورت گرفت. ملت ما هیچ گونه وسیله برای جنگ علیه کمونیست ها نداشت ولی با اطمنان به این آیه قرآن که فرمود:«من المومنین رجال….» با تمامی ابزار های مدرن جنگی روس به مبارزه برخواستند.
این در حالی است که از هشت ثور تحلیل ها و تعبیر های گوناگونی صورت می گیرد. برخی از آن به تلخی و برخی به شیرینی یاد می کنند. وی با کمال تاسف که جهاد ما دوام نیاورد؛ زیرا در لسان روایات آمده که بهترین عمل آن است که دوام دار باشد ولو کم باشد و همچنان از باب وفای به عهد بایسته بود تا این انقلاب و جهاد به ثمر می نشست که چنین نشد متاسفانه.
شورای اخوت گامی است در راستای تمامیت اهداف جهاد که عبارت است تامین روحیه اخوت و همدیگر پذیری و رسالت تک تک ما مردم است که در این راه تلاش نماییم و خداوند در این راه مارا موفق گرادانیده ویاری رساند.
مولوی خاکسار اظهار نمود: کودتای هفتم ثور سال ۱۳۵۷ را پایان خشونت های خونین حکومت داوود خان عنوان کرد و گفت، در این روز تحول بزرگی برای افغانستان رقم خورد و قدرت به گروه جدیدی واگذارشد.
به گفته وی، کودتای هفتم ثور به شکل غافلگیرکننده‌ای به پیروزی رسید و شامگاه همین روزحاکمیت حفیظ الله امین سقوط و خاندان سلطنتی به قدرت رسیدن شورای نظامی را از طریق رادیوی دولتی افغانستان اعلام کرد.
معاون شورای اخوت اسلامی تصریح کرد، که کشور ما در طول تاریخ بویژه تاریخ بعد از کودتای کمونیستی، دور از انتظار و غیر قابل پیش بینی بود و درشرایط فعلی، چهره سیاسی کشور ما بحدی مخدوش شده است، که شناخت، تفکیک خوب و بد، زشت و زیبا بسیارمشکل و حتی غیرممکن شده است.
مولوی خاکسار با بیان اینکه معیارهای غیرقابل قبول و خطرناک جایگزین حاکمیت و سیاست اسلامی شده اند، گفت: در دنیای امروز، مقوله های صداقت، تعهد، تقوی، درایت و شناخت جامعه به فراموشی سپرده شده اند و اگراز آنها نامی هم برده شود، بعنوان پدیده های ما قبل تاریخ نگریسته می شود.
سخنران بعدی حجت الاسلام والمسلمین جناب استاد عرفانی؛ نماینده مردم در پارلمان، معاون دوم شورای علمای شیعه و عضو شورای اخوت اسلامی افغانستان و همچنان رهبر حزب وحدت اسلامی ملت افغانستان بود. او در این مراسم گفت: هفت ثور آغاز جنگ، ورود عساکر شوروی، کشتارصدها بیگناه؛ میلیونها مهاجر در افغانستان بود.
وی با بیان اینکه هفت ثور آغاز یک نظام کمونیستی درافغانستان بود، خاطر نشان کرد، هفتم و هشتم ثور روزی به یاد ماندنی در تاریخ ملت افغانستان است که هیچ حادثه ای نمی تواند این روز را از اذهان جامعه ما پاک کند.
این نماینده مردم در ولسی جرگه گفت: ملت قوی افغانستان در طول تاریخ پراز موج این خاک، همواره در برابر اشغالگری و سلطه خواهی بیگانگان غیورانه استقامت کردند و هیچگاه اجازه ندادند که استقلال وعزت میهن و ملتشان، تحت سلطهی استعمارگران و استعمارطلبان قرارگیرد .
آقای عرفانی در ادامه گفت:«شهادت نوعی معامله انسان با خدا است؛ یعنی خریدار خداست و فروشنده مومنان و جنس همان جان مومنان است و مجاهد کسی است که در راه خدا جهاد میکند و خداوند با کسی معامله می کند در راه او مبارزه کند و دشمن خدارا بکشدو خودش نیز کشته شود. بنا بر این باید به مجاهدین افغانستان بشارت داد.
وی هم چنان پیرامون عوامل کودتای هفت ثور صحبت کرده گفت: این کودتا توسط عمال خود روس ها صورت گرفت. عامل دیگر حساسیت جغرافیایی و ژئوپولیتیک افغانستان است و قدردتها برای این جغرافیا خیلی اهمیت قایل است. لذا من باور ندارم که امریکا به این آسانی از خاک افغانستان بیرون شود. شوروی می خواست با ایجاد پایگاه قدرت درافغانستان خطر را از خود دفع نماید.
عامل دیگر، رساندن روس خودرا به آب های گرم بود. عاملی دیگر وجود سوسیالیستها در منطقه بود. مانند حزب بعث در عراق و…
و پیامد های این کودتا، قتل و کشتار و گورهای دست جمعی و بیش از یک میلیون شهید و زخمی بود. و همین مسئله هم دلیل قیام مردم نیز بود. امام پیامد جهاد مردم افغانستان در دو بخش قابل تحلیل است. یکی پیامد های داخلی و دیگر تغییر معادلات سیاسی جهان بود. ولی ما متاسفانه ما این دست آورد ها را حفظ نتوانستیم. حتی ما برای مردم آزادیخواه دیگر جهان الگوبودیم، چنانچه مردم الجزایر لباس افغانیت می پوشیدند.
مهم ترین پیامد انقلاب ما در کوبیدن مکتب سوسیالیستی و مارکسیستی در جهان بود. دنیا باید ممنون افغانستان باشد. اگر ما جهاد و مقاومت نمی کردیم تمامی کشورهای منطقه در خطر سقوط توسط سوسیالیست و مارکسیست بودند.
تا اینجا مردم ما خوب آمد ولی اشکال کار در اینجا است که مجاهدین ما بعد از پیروزی نتوانستند حکومت تشکیل بدهند که این خود عواملی متعدد دارد:
یکی اینکه؛ حتی بعضی کشور های همسایه ما به افغانستان چشم دوختند و از افغانستان استفاده کردند و به هیچ وجه یک حکومت مقتدر و مردمی را تحمل نداشتند.
عامل دیگر این بود که غربی ها نمی خواستند که در افغانستان یک چنین حکومتی به وجود بیاید. عامل دیگر ستون پنجم بود. آنها کسانی بودند که در درون اکثر تنظیم ها رخنه کردند و اختلاف آفریدند.
عامل اصلی این بودکه سران جهادی دچار اختلاف شدند و خود خواهی ها شروع شد و همدیگر را تحمل نتوانستیم. چنانچه ما موفق می شدیم حکومت تشکیل بدهیم هیچ کسی نمی توانست مانع آن شود. در اخیر می گویم در زمان جهاد اختلافات قومی و مذهبی اصلا نبود.
در خلال برنامه مقاله ای بسیار علمی و زیبا توسط آقای سید هاشم «هاشمی» یکتن از دانشجویان دانشگاه کابل قرائت گردید.
سخنران دیگر حجت الاسلام والمسلمین جناب استاد فیاض عضو شورای علمای شیعه و شورای اخوت اسلامی افغانستان بود. آقای فیاض گفت این روز یاد آور پیروزی مجاهدین افغانستان است. پیروزی ملتی است که با دستان خالی و با شکم گرسنه در مقابل ابرقدرت جهان آن روز ایستاد. ازاین رو اگر این روز را در دنیا بی نظیر بگوییم مبالغه نکرده ایم. جهان ما این باور را ایجاد کرد که می توان بزرگ ترین قدرت هارا با اراده قوی از پا دراورد. لذا این پیروزی به شما و تمامی ملت افغانستان تبریک می گویم و برای شهدای جهاد درود می فرستیم و برای معیوبین و معلولین صحت و سلامتی آروز می کنیم و برای خانواده شهدا عزت و سر بلندی می طلبیم. من در سه محور صحبت می کنم:
محور اول: مجاهدین یک استراتجزی یک استراتژی نا نوشته ای داشت. که بر اساس آن سه مرحله با ید به ترتیب تحقق پیدا می کرد. مرحله اول آزادی کشور و اعاده استقلال بود که جز با شکست نیروی اشغال گر و انهدام رژیم کمونیستی ممکن نبود. در این مرحله به اعتراف همه قدرت های جهان, مردم افغانستان سربلند از میدان بیرون آمد.
مرحله دوم تشکیل حکومت اسلامی بر اساس خواست مردم افغانستان بود. در این مرحله گامی برداشته شد. و درواقع یک حکومیت شکل گرفت. و انتظار نمی رفت که تمامی خواسته ها پاسخ داده شود.
مهم ترین مرحله توسعه و تحکیم این حکومت بود. این توسعه دو شرط اثباتی و دو شرط سلبی داشت که بدون این شروط حکومت تحکیم نیم یافت. شروط اثباتی: یک مشارکت ملی و دوم عدالت اجتماعی. دوشرط سلبی یکی برداشتن تبعیض و دیگری نفی انحصاری قدرت بود. به همین دلیل در مرحله سوم ماناکام شدیم. به عدالت خواهان پاسخ قانع کننده داده نشد و این شد که زمینه مداخلات نیرو های خارجی فراهم شد و امروز هم و در قرن های دیگر هم اگر با تبعیض برخورد نشود و عدالت اجتماعی حاکم نشود هیچگاه صلح و امنیت حاکم نخواهد شد. مداخله خارجی یک پدیده دوطرفه است که یک طرف قضیه را ما به عهده داریم و این مداخله را پذیرفتیم.
محور دوم: یکی انتقال مسئولیت از نیروهای خارجی به نیروهای افغان می باشد. در این قسمت مهم ترین سوال این است که آیا نیروهای ما توان تامین امنیت را بعد از 2014 دارد؟ این سوالی است که هنوز به آن پاسخ داده نشده. مسئله دوم انتقال قدرت سیاسی است که راهش انتخابات است. اگر این قدرت سیاسی از کانال یک انتخابات شفاف و عادلانه صورت گیرد دیگر جای نگرانی نست و سوال این است که آیا چنین خواهد شد؟ دست اندرکاران ساسی باید پاسخ قناعت بخش بدهند.
اقوام و احزاب در افغانستان منشا بحران نخواهند شد. آنچه مایه بحران خواهد شد پاسخ ندادن به این دو سوال اساسی است. پس انتظار افکار عمومی از حکومت این است که به این دو سوال پاسخ دهند.
محور سوم: یک استراتژ بنام بن بست وجود دارد. در آن طور عمل می شود که هیج یک از طرفین پیروز نشود و این را یک سیاسی ایجاد می کند، خودش بوجود نمی آید. که نه طالب پیروز شود و نه حکومت. غرب استراتژی بن بست را در اینجا ادامه میدهد برای بقای خودش در این سر زمین اگر چنین نباشد چرا درامر صلح با طالبان گاهی سر از قطر ،گاهی فرانسه و گاهی از کشور دیگر در می آوریم.
راه حل یک چیز است. و آن خارج کردن عناصر خارجی از میان خودمان است. زیرا طبق گفته خداوند وقتی بیگانگان محرم راز ما شد مارا از درون می پوساند. راه حل وحدت ماست، چون ما قبلا این کار را کردیم پس ممکن نا ممکن نیست.
آخرین سخنران جناب استاد عبد الستار مبارز؛ یکتن از فرماندهان جهادی بود. آقای مبارز گفت: مردم ما از خواب سی سال پیش بیدار شده اند. متاسفانه از هفت ثور 1357 به بعد گوش ملت ما همواره با صدای تفنگ آشناشده و لحظه ای فارغ نبوده است.
سمینار 8 ثور، سند افتخار ملت افغانستان با دعائیه مولوی نادرشاه بلیغ خاتمه یافت.
گفتنی است که شورای اخوت اسلامی افغانستان در اخیر قطعنامه را توسط سید جعفر عادلی حسینی منشی شورای اخوت اسلامی قرائت گرفتند و در این قطع نامه چنین آمده است: شورای اخوت اسلامی افغانستان وظیفه دینی و ملی خود میداند که یاد از خاطره، فداکاریها، ایثار و مقاومت بی بدیل مردم مسلمان این سر زمین را گرامی بدارد و افتخاری را که مردان و زنان مجاهد این مرز و بوم آفریده اند به نسل آینده منتقل سازد به همین دلیل اقدام به برپائی این گردهمائی نموده است تا گامی هر چند کوچک در جهت رساندن پیام جهاد و مبارزه مردم مسلمان افغانستان به آینده گان برداشته باشد.
شورای اخوت اسلامی به انجام و عملی شدن خواستهای ذیل به عنوان قطعنامه ای این گردهمایی تاکید می نماید.
در قطعه نامه این شورا آمده است که؛ شورای اخوت اسلامی خواهان رسیده گی جدی و فوری مجامع بین المللی و دولت میانمار به حوداث دل خراش و نسل کشی سازمان یافته ای مسلمانان میانمار توسط بودائیهای آن کشور می باشیم.
بر بنیاد قطعه نامه؛ شورای اخوت اسلامی خواهان وحدت و انسجام و یکپارچگی ملت مسلمان در سراسر جهان در برابر دشمنان قسم خورده اسلام و مسلمین بوده و پشتبانی خود را از نهضت های اسلامی در سراسر دنیا اعلام میداریم و مسجد القصی اولین قبله مسلمانان است.
بنیانیه سید جعفرعادلی حسینی منشی اول شورای اخوت اسلامی در سمینار 8 ثور، سند افتخار ملت افغانستان
اینک ما شاهد فرا رسیدن بیست و یکمین سالروز پیروزی جهاد مردم افغانستان هستیم. مردم افغانستان در طول چهارده سال و مقاومت توانستند که اتحادجماهیرشوری سابق و حکومت وابسته آن را به شکست مواجه سازند و این افتخار بزرگ نصیب ملت دلیر و شجاع مسلمان ما گردید که پس از مبارزات و فداکاری و ایثار گریهای شان انجام دهند.
هموطنان عزیز 21 سال پیش از امروز مجاهدین افغانستان توانستند پس از سالیان متمادی، جهاد دشوار نه تنها به حاکمیت رژیم کمونیستی در افغانستان پایان دهند بلکه این مبارزاتشان سبب شد که سیمای سیاسی جهان را دگرگون سازد و به این ترتیب صفحه نوینی در تاریخ معاصر مردم کشور ما گشوده شد. مردم افغانستان با جان فشانی و دادن میلیون ها قربانی ومعلول با کمترین امکانات در برابر ابرقدرت شوروی سابق ازاین سرزمین و ارزشهای دینی آن دفاع نمودند؛ اما به طور مناسب و شایسته جهاد با عظمت ما از این روز تجلیل نمی گردد.
در حالیکه هشتم ثور سال ۱۳۷۱ يادآور تحول عظيم تاريخي وجشن بزرگ ملي و اسلامي مردم افغانستان است كه در چنين روزي مبارزات چهارده ساله مجاهدين راه آزادي و استقلال كه ريشه‌هاي عميق در تاريخ، فرهنگ و ديانت مردم ما داشتند، به پيروزي رسيده و آرمان شهداي راه عزت و شرف تحقق پيدا كرد.
هر چند این پیروزی در نتیجه دسایس توطئه های خونین دشمنان مردم ما و مداخله بیگانگان با سال های دشوار و خونینی همراه بود اما این مبارزات ماندگار و فراموش نشدنی بوده و ثبت تاریخ زرین کشور ما می باشد.
مردم با الهام از آموزه‌هاي ديني و معارف اسلامي جهاد در راه آزادي، تشكيل حكومت اسلامي، احياي كرامت انساني، تثبيت هويت ملي و تحقق عدالت اجتماعي را به عنوان يك رسالت الهي و وظيفه شرعي تلقي نموده و با تمام توان و امكانات دست داشته ي شان در برابر رژيم كمونيستي به مبارزه پرداختند.
ثمرۀ جهاد و مقاومت و مهاجرت مردم افغانستان بیشتر در همین پیروزی نسبی آنها در هشتم ثور ۱۳۷۱ تبلور یافته که می بایست از این روز به عنوان روز پیروزی جهاد مردم افغانستان تجلیل کرد و حد اقل از فداکاری و جان نثاری جان برکفان شهداء و جانبازان کشور در این روز یادآوری می گردید، زیرا مهمترین پیامی که هشتم ثور می تواند برای همه ما داشته باشد منشور اعلام قدرت عقیده و ایمان مردم افغانستان است.
در پایان یکبار دیگر هشتم ثور سالروز پیروزی مردم شهید پرور افغانستان را به بازماندگان و خانواده های معظم، معلولین و آسیب دیدگان جنگ و کشتار بی رحمانه تبریک گفته و امید وارم که مردم ما در چنین شرایطی کوشش نمایند تا این فضای برادری و همدلی، همبستگی، عزت و افتخارات گذشته شان را حفظ و در ایجاد صلح دائمی تلاش نمایند.