نمایش نوار ابزار

عظمت قيام امام حسين(ع) در كلام دانشمندان

شنبه ۲۴ میزان ۱۳۸۹

  نام حضرت حسین ابن علی(ع)  استوار ترین معنا در کتاب ایثار و شهادت ا ست.

حادثه عاشورا، درس آموز حماسه، عدالت خواهی، آزادی ورمزجهاد وپایداری برای ماندگاری آئین خدایی است.

قیام ونهضت ماندگار امام حسین(ع) پیام آور توحید وعدل، والهام بخش انقلاب وشور آفرینی بوده، وکربلایش مدینه فاضله ای برای تشنه کامان است.

  تاثیری که حادثه ای غمناک کربلا و قیام حسین ابن علی (ع) بر اندیشه‌ی مردم جهان، حتی غیر مسلمان  داشته بسیار است، عظمت قیام و اوج فداکاری و ویژه گی های دیگر امام حسین (ع) و یاران فداکارش سبب شده که اظهار نظرهای بسیار درباره این نهضت و حماسه آفرینان عاشورا داشته باشند. نقل سخنان همه آن کسان،  کتاب قطوری را می طلبد، و حتی برخی از نویسنده گان غیر مسلمان مستقلاً کتاب درباره این حادثه نوشته اند. در این جا به چکیده ای نظر ات تعداد اندک «از مسلمانان و غیر مسلمانان» اشاره می شود.

ü       علامه طنطاوی «دانشمند و فیلسوف مصری»:

«داستان حسینی» عشق آزادگان را به فداکاری در راه خدا بر می انگیزد و استقبال مرگ را بهترین آرزوها به شمار می آورد، چندانکه برای شتاب به قربانگاه، بر یکدیگر پیشی جویند.»

 

ü       امام خمینی  «بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران»:

«سلام برحسین بن علی(ع) که با یاران معدود خویش برای برچیدن بساط ظلم به پاخواست و از ناچیز بودن عده وعده به خود خیال سازش با ستمگر را راه نداد وکربلا را قتلگاه خود وفرزندان واصحاب معدودش قرار داد  و فریاد «هیهات منا الذله» اش را به گوش حق طلبان رساند.»

ü       عبدالرحمن شرقاوی «نویسنده مصری»:

«همین شهید راه دین و آزاده گی است آزاد مردان دنیا باید به این نام شریف افتخار کنند.»

ü       دکتر علی شریعتی «جامعه شناس اسلامی»:

 «هر انقلاب دو چهره دارد «یعنی چهره خون و پیام»

آنهائیکه رفتند کار حسینی کرده اند و آنهائیکه مانده اند باید کار زینبی کنند وگرنه یزیدیند».

ü       استاد محمد رضا حکیمی «ادیب و اندیشمند فرهیخته»:

امام حسین (ع) بر همه انسانها، پس از خود تا آخر تاریخ و بر همه بشریت و تمدنها پس از خود حق دارد، و همه، هر کدام به گونه ای- مرهون و مدیون اویند، زیرا اگر امام حسین (ع) نبود عاشورا نبود، و اگر عاشورا نبود اسلام نمی ماند و اگر اسلام نمانده بود تمدن اسلامی پدید نمی آمد تا مایه‌ی اصلی تمدنها و پیشرفت های بعدی و ظهور رنسانس در غرب شود، و درآ ن صورت این تمدن کنونی وجود نداشت».

ü       محمد علی جناح « قاید اعظم پاکستان»:

«هیچ نمونه ای از شجاعت، بهتر از آنکه امام حسین از لحاظ فداکاری و تهور نشان داد در عالم پیدا نمی شود، به عقیده‌ی من تمام مسلمین باید از سرمشق این شهیدی که خود را در سرزمین عراق پیروی نمایند». مها تها گاندی «رهبر استقلال هند»:

«من زندگی امام حسین، « شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، باید از سرمشق امام حسین پیروی کنند».

ü جرج جر داق «دانشمند ادیب مسیحی»:

وقتی یزدید مردم را تشویق به قتل حسین و مامور به خونریزی می کرد، آنها می گفتند: «چه مبلغ می دهی؟» اما انصار حسین به او گفتند: ما با تو هستیم، اگر هفتاد بار کشته شویم، باز می خواهیم در رکابت جنگ کنیم و کشته شویم».

ü       آنطوان بارا «نویسنده مسیحی»:

«اگر حسین از آن ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایي برای او منبر برپا می نمودیم و مردم را با نام حسین به مسیحیت فرا می خواندیم».

ü       چارلز دیکنز «نویسنده معروف انگلیسی»:

«اگر منظور امام حسین جنگ در راه خواسته های دنیایی بوده، من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می کند که او فقط بخاطر اسلام، فداکاری خویش را انجام داد».

ü       توماس کارلایل «فیلسوف و مورخ انگلیسی»:

بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم، این است که حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند، آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در حالی که حق با باطل روبرو می شود اهمیت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت، باعث شگفتی من است».

ü       مابین آلمانی «خاور شناس»:

«حسین با قربانی کردن عزیزترین افراد خود با اثبات مظلومیت و حقانیت خود، به دنیا درس فداکاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت، این سرباز رشید اسلام به مردم دنیا نشان داد که ظلم و بیدا و ستمگری پایدار نیست و بنای ستم هرچه ظاهراً عظیم و استوار باشد، در برابر حق و حقیقت پر کاهی بر باد خواهد رفت».

ü       توماس کارلایل(فیلسوف ومورخ انگلیسی):

«آیا قلبی پیدا می شود که وقتی در باره کربلا سخن می شنود، آغشته با حزن والم نگردد؟ حتی غیر مسلمانان نیز نمی توانند پاکی روحی را که در این جنگ اسلامی در تحت لوای آن انجام گرفت انکار کنند.»

ü       توماس مارسیک:

«گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسیح مردم را متأثرمی سازند، ولی آن شور وهیجانی که در پیروان حسین یافت می شود در پیروان مسيح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پرکاهی است در مقابل یک کوه عظیم پیکر.»

ü       گیبون «مورخ انگلیسی»:

«با آنکه مدتی از واقعه کربلا  گذشته وماهم با صاحب واقعه هم وطن نیستیم، مع ذلک مشقات ومشکلاتی که حضرت حسین تحمل نموده، احساسات سنگدل ترین خواننده را برمی انگیزد، چندانکه یک عطوفت ومهربانی نسبت به آن حضرت در خود می یابد.»

ü       علامه سید اسماعیل بلخی:

«تأسیس کربلا نه فقط بهر ماتم است          تعلیم گاه  و مکتب اولاد آدم است

از مجموعه ای این نظرات به دست می آید که:

1-امام حسین (ع) به خاطر بقاء و عظمت اسلام و حکومت قرآن و امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد.

2- نهضت امام حسین (ع) براساس اخلاق، انسانی و مصلحت عامه بوده است.

3- تاثیرقیام امام حسین (ع) باعث بیداری افکار و اندیشه انسانهای آزاده گردید.

4- قیام امام حسین «ع» از آزادی و عدالت و محبت حکایت می کند.

5- امام حسین (ع) درس غیرت، شجاعت، فداکاری و پایداری در برابر مصائب را به جهانیان آموخت و راه پیروزی ملت ها را گشود.

گرد آورنده:

سيدجعفرعادلي«حسيني»

منبع:

پامیر نشریه  شهر کابل – شماره 259 چهار شنبه 3 دلو 1386

مطالب مشابه