در افتتاح مرکز آموزشی آمادگی کانکور رهپویان امام جعفرصادق(ع) مطرح شد:
با وجود این همه مشکلات، نوجوانان و جوانان افغانستان تحصیل را رها نکرده اند. آنها می خواهند که مانند جوانان دیگر ممالک زندگی مرفه داشته باشند و این حق مسلم آنهاست که دارای تحصیلات عالی باشند و به همین منظور جهت راه یافتن به دانشگاه ها شامل امتحان کانکور می شوند.
از مدتی بدینسو بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) بنابر ضرورتی که در جامعه ما احساس می شود و پیشنهادات و درخواست های مکرر از سوی جوانان فرهنگ دوست کابل، جهت کمک به رشد فرهنگ و بلند بردن سطح تعليمي یکی از اهداف بیناد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) را بعنوان یک نهاد، علمی، فرهنگی و خدماتی مستقل، غير سياسي تشکیل می دهد، وجوه مالی و مصارف برخی مراکز آموزشی قرآنی و آمادگی کانکور از سوی بنیاد، به محصلين بي بضاعت که در مؤسسات تحصيلات عالي شهرکابل شامل تحصيل هستند مساعدت می گردد.
بدین منظور عصر روز یکشنبه مورخ 17 سرطان 1391 خورشیدی مرکز آموزشی رهپویان امام جعفرصادق(ع) جوار شفاخانه تمدن واقع در قعله نو، دشت برچی با سخنرانی حجت الاسلام سیدجعفرعادلی«حسینی» معاون بیناد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) جهت مرکز آموزشی آمادگي کانکور (شامل تمام دروس مکتب)، لسان انگليسي، کمپيوتر، زبان و ادبيات و علوم ديني) افتتاح گرديد.
معاون بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) برای رشد سویۀ تعلیمی جوانان و افزایش تعداد جوانانی که در امتحان کانکور کامیاب و به دانشگاه های کشور راه یابند گفت: یکی از اقدامات بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) در ایجاد آموزشگاهها و حمایت های مالی از محصلين بي بضاعت بوده که در این مرکز نیز با پرداخت اجاره محل آموزشگاه، شهریه اساتید و تهیه لوازم مورد ضرورت محصلین و همین طور دیگر آموزشگاههای مناطق مختلف کابل و از جمله این مرکز که امروز افتتاح می شود، برای آموزش 200 جوان محصل در این مرکز مساعدت های خود را دارد، آرزومندیم که به زودی همچون آموزشگاهها را در دیگر ولایات محروم افغانستان نیز ایجاد و حمایت نماییم.
در این محفل حجت الاسلام ضیایی و استاد محمدحسین نیز پیرامون نیمه شعبان و مزاياي دیگر آموزشگاه به موارد زير اشاره نمودند:
– تعليم فراگيران بيشتر
– برتري سطح يادگيري
– فراهم آوردن امكانات آموزشي در نقاط دورافتاده و محروم
– عدم محدوديت مكاني و زماني آموزش
اینک توجه شما خواننده محترم را به محتوای سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین آقای عادلی حسینی جلب می نمایم:
بسم الله الرحمن الرحيم، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى دَلَّ عَلى ذاتِهِ بِذاتِهِ، وَ تَنَزَّهَ عَنْ مُجانِسَةِ مَخْلُوقاتِهِ، وَ صَلَّ اللّهُ عَلى نُورِ الْأَنْوارِ وَ سِرِّ الْأَسْرار، عَقْلِ الْكُلْ وَ أَشْرَفِ الُّرسُل، حَبِيبِهِ وَ صَفِيِّهِ وَ خَاتَمُ السُّفَرائِهِ سَيِّدِ نَا وَنَبِيِّنَا وَ مَوْ لا نَا أَبِى الْقَاسِمِ مُحَمَّد صَلَّ اللّه عَلَيْهِ وَ الِيهِ الطَّيبين الطّاهرِينَالْمَعْصُومينَ الْمُكرّمين .
اما بعد قال الله تعالی فی کتابه: «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ» (سوره انبیاء، آیه 105)
اولا میلاد مسعود حضرت مهدی موعود(عج) را به شما حضار محترم تبریک گفته و بدین مناسبت و نیز افتتاح مرکز آموزشی، آمادگی کانکور رهپویان امام جعفرصادق(ع) در این فرصت کوتاه نکاتی را یاد آور می شوم.
مردم جهان در انتظار یک رهبر بزرگ جهانی به سر می‌برند که هر کدام او را به نامی می‌نامند، لکن همگی در اوصاف کلی و اصول برنامه‌های حکومتی او، اتفاق دارند.
در اصل موعود آخر الزمان تمام ادیان و مذاهب مشترک هستند، ولی در مصداق با هم اختلاف دارند. هر دین و مذهبی به موعودی که خودشان توصیف می‌کنند، معتقدند، ما اگر بخواهیم متن نویدهای مهدی موعود(عج) را از کتب یهودیان، مسیحیان، زرتشتیان و سایر کتابهائی که به عنوان کتاب آسمانی شناخته شده، نقل کنیم سخن به درازا می‌کشد.
نوید ظهور حضرمهدی(عج) در زبور داود(ع) که تحت عنوان (مزامیر) در لا به لای (عهد عتیق) آمده، نویدهائی دربارة ظهور حضرت مهدی داده شده است، جالب اینکه مطالبی که قرآن کریم در پیرامون ظهور حضرت مهدی(عج) از زبور نقل کرده، از تحریف مصون مانده و در زبور فعلی عیناً موجود است. قرآن مجید چنین می‌فرماید: «وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الأرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ». در زبور بعد از ذکر (تورات) نوشتیم، بندگان شایسته‌ام وارث (حکومت) زمین خواهند شد.»(1)
طبق روایات زیادی این آیه مربوط به ظهور حضرت مهدی(عج) می‌باشد.
اعتقاد به آمدن مصلح کل در آخر الزمان، ریشه در دل تاریخ دارد و مخصوص در دین اسلام، ظهور مصلح بزرگ، در آخرالزمان و در شرایطی که بشر در آتش ظلم و فساد می سوزد، امری مسلّم و اعتقاد به آن، از ضروریات دین، به شمار می رود.
در اسلام، بویژه تشیع، برخلاف ادیان و مذاهب دیگر، از ظهور حضرت مهدی موعود(ع) تفسیر روشنی ارائه شده و چگونگی قیام و رخدادهایی که به عنوان نشانه نزدیکی ظهور رخ خواهد داد، تفصیلا بیان شده است.
اهمیت تعلیم و تربیه در اسلام
شكي نيست كه اسلام به مقوله‌ي «علم»، نگاه ويژه‌اي دارد و براي آن اهميت فراوان قائل شده و دستيابي به علم و دانش به آساني ميسر نيست بلكه با موانع و دشواري هاي فراواني رو به روبه رو است، اما از ديدگاه اسلام هيچ امري نمي تواند مانع كسب علم و دانش شود.
دردین اسلام دانش دریک نقطه خیلی عالی ومقدم قراردارد، مثلا وقتی که به آیات ونصوص قرآنی مراجع کنیم درباره علم ودانش خیلی ارج گذاشته چنانچه قرآن کریم می فرماید: «هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ»(2) آیا برابراندکسانیکه می دانند وکسانیکه نمی دانند.
لذا در نگاه اسلامی سه اصل کلی تعلیم و یاد گرفتن را در نظر بگیریم، همه‌ی مسلمانان مخاطب آن هستند:
1. توجه به کسب علم و دانش از هر مکانی«طلبوا العلم و لو بالصّين»(3) دانش طلب كنيد هر چند در چين باشد.
2. توجه به کسب علم و دانش در هر زمانی«اطلبوا العلم من المهد إلى اللّحد»(4) از گهواره تا گور دانش بجوئيد.
3. توجه به کسب علم و دانش برای هر مسلمانی چه زن و چه مرد «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَة»(5) كسب علم و دانش بر هر زن و مرد مسلمان واجب است.
هنگامي به اهميت اين سخن پي خواهيم برد كه توجه داشته باشيم در آن عصر زنان و دختران پَست‌ترين موجود به حساب مي‌آمدند و به تعبير قرآن كريم: «إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ»(6) هر گاه به يكى از آنها بشارت دهند دخترى نصيب تو شده صورتش (از فرط ناراحتى) سياه مىشود، و مملو از خشم مىگردد.
4. اختلاف عقايد استاد و شاگرد نيز نمي تواند مانع كسب علم و دانش شود، حضرت امير المؤمنين امام علي(ع) در اين زمينه مي فرمايد: «خُذُوا الْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنَ الْمُشْرِكِين»(7) حكمت و علم را فرا گيريد و اگر چه از مشركين باشد.
و در جاي ديگر فرمود: «خُذِ الْحِكْمَةَ مِمَّنْ أَتَاكَ بِهَا وَ انْظُرْ إِلَى مَا قَالَ وَ لَا تَنْظُرْهُ إِلَى مَنْ قَالَ»(8) حكمت را از هر كه بياورد فرا بگيريد به گفتار توجه داشته باشيد نه به گوينده.
وضعیت تحصیل در مناطق مرکزی
شيعيان افغانستان در تاريخ حيات خود، فراز و نشيبهاى متعددى را پشت سر گذاشتهاند تا به آزادى نسبى رسيدهاند، قبل از آنکه به وضعیت تحصیلی مردم تشیع را اشاره کنم، بطور مختصر یاد آوری از پیشینه تاریخی آن مردم می نمایم.
مردم غور(هزارهجات) افغانستان بر اساس شواهد تاريخى، در زمان خلافت اميرالمؤمنين امام على(ع) مسلمان شده و تا امروز از محبّان و شيعيان اهل بيت(ع) به شمار مىآيند. چنانچه على اكبر تشييد درباره قدمت شيعه در كوهستان غور مىنويسد:
بين سنوات 35 تا 40 هجرى مردم غور مسلمان شدهاند و در زمان خلافت حضرت امام على(ع) جعده هبيره المخزومى، كه خواهرزاده آن حضرت بود، از طرف وى به حكومت خراسان منسوب شد. به خاطر رفتار شايسته جعده، مردم غور از جان و دل به امام على(ع) محبت مىورزيدند. امراى غور، كه وضع را كاملاً انسانى مىيابند، بدون جنگ سر بر خط فرمان امام على(ع) گزارده، به دين اسلام مشرّف شدند و به پيشنهاد جعده، فرمانرواى كل خطّه خراسان، حضرت امام على(ع) فرمان حكومت سرزمين غور را به خاندان شنسب، كه امراى قبلى آن سامان بودند، صادر فرمودند. اين فرماننامه قرنها در آن خانواده محفوظ بوده و مايه افتخار و مباهات آن دودمان به شمار مىآمد.
پس از شهادت حضرت امام على(ع) در زمان معاويه و اخلافش دستور داده بودند تا در تمام منابر و مساجد به امام على(ع) لعن و نفرين كنند. اين حكم ناروا در تمام سرزمينهاى اسلامى آن روز اجرا مىشد. تنها مردم غور بودند كه از دستور معاويه سرپيچى نمودند و هرگز حاضر نشدند كه به حضرت على(ع) ناسزا بگويند.»(9)
شيعيان افغانستان از نگاه سياسى، هيچگاه به وضع مطلوبى نرسيدهاند. صرفنظر از تاريخ غم بار اين مردم در عصر عبدالرحمان خان، كه 62 درصد كل شيعيان نابود و يا از كشور فرارى شدند، تا چند سال پيش نيز از نگاه قانونى، هيچگونه حقى در احراز مقامات بالاى دولتى نداشتند. با اينكه تلاشهاى زيادى صورت گرفت تا شيعيان مثل ساير مردم به حق مساوى با ديگران برسند، ولى به دلايل گوناگون اين موضوع با سكوت مواجه مىشد. پس از شهادت پدر و عموی مرحوم حضرت آیت الله العظمی حجت کابلی(ره) توسط عبدالرحمن خان، ایشان و برادرانش که همهاطفال صغیر بودند، جهت تحصیل علوم دینی راهی مشهد مقدس و نجف اشرف گردیده و با کوله بار علم و دانش به کشور بازگشتند و باسیاست نرمش و روحیه اخوت اسلامی شیعیان را به پیروان مذاهب اهل سنت معرفی نموده و کم کم مراسم مذهبی اهل تشیع آزادانه برگزار می گردید.
و همچنین تلاش های حضرت آیت الله العظمی واعظ شهید(ره)، آیت الله العظمی شیخ محمد امین افشارشهید(ره) علامه شهید بلخی و… زمينه را فراهم گردید تا شيعيان در اجراى مراسم مذهبى خود به آزادى برسند و روز عاشورا از سوى دولت رسما تجليل مىشد.
از این حیث که تمام جراید و روزنامه های افغانستان عزیز از این روز تاریخی با ذکر اهمیت قیام سیدالشهداء و تجلیل هدف شهدای کربلا در تأمین عدالت، آزادی و حفظ اساسات و شعائر دین مبین اسلام احترام نمودند و هم عموم ملت مسلمان افغانستان در مجالس وعظ و ذکر واقعه عاشورا در همه ولایات کشور اشتراک فرمودند، دلیل واضح و ثابتی است که ملل اسلام همه با وحدت کامل پیرو دین و شعائر اسلام بوده و قیام شجاعانه حضرت سیدالشهداء و همراهان او را بهترین درس می دانند که باید جهان اسلام، بلکه عالم بشریت سرمشق خود قرار داده و از ذکر آن همه مسئله غفلت ننمایند.(10)
امروز جامعه شیعی مدیون و مرهون خدمات علمای گذشته شان هستند که هرکدام علاوه در اعلام موجودیت و اجرای مراسم مذهبی پیروان اهل تشیع زحماتی را متحمل شدند، جهت تحصیل و حضور ونقش آنها در سرنوشت کشور نیز تأثیر گذار بودند، علامه شهید در یکی از سخنرانی های خویش که در جمع مردم کابل داشتند، به مردم توصیه می کند که بچه های شان را به مکتب بفرستند و آنها تحصیل نماید، دیگر جوالی و ریسمان به پشت و به کارهای شاقه اجباری تن ندهند. در شرایط کنونی ممکن اشخاصی باشند که به بهانه دفاع از اعتقادات و مسائل قومی و سمتی از احساسات مردم استفاده ابزاری نمایند، اما علمای گذشته با آن جنبه های معنوی، علم، اخلاص و تلاش های صادقانه ی که داشتند مصدر خدمات فراوان در میان این قشر مظلوم گردیدند و از حقوق و حق مردم شان دفاع نمودند.
بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) نیز به پیروی از علمای گذشته در نظر دارد، دور از مسائل سیاسی، برنامه های آموزشی و تربیتی، مخصوصا در بخش های مختلف قرآنی و آمادگی کانکور برای نسل نوجوان و جوان تلاش نمایند. بنیاد فرهنگی تبلیغی پیامبر اعظم از جمله نهاد هایی است که در سال 1386 با توجه به رویدادهای اخیر و هجوم فرهگ بیگانه و دین ستیزی های مختلف از جانب برخی جریانات و نهادهای ضددینی ایجاد و مصمم بر این گردیدند تا جلو نفوذ افکار و تهاجم دشمنان اسلام را بگیرند و در واقع بتوانند در جهاد اکبر و مبارزه با نفس در میان مسلمانان افغانستان جرقه ای ایجاد نمایند.
از جمله برنامه این نهاد دینی، آموزش معارف اسلامی ، مبانی اخلاق و مضامین علوم دینی و قرآنی؛ تبلیغات صحیح و اصولی علیه تعصبات مذهبی و نژادی و ارتقاء سطح دانش و بینش جامعه به ویژه جوانان … با ایجاد مراکز آموزشی و… بوده و همین طور مبارزه فرهنگی با منکرات، ابتذال، انحرافات و مفاسد اخلاقی، شبهات اعتقادی و دینی و مظاهر فساد و نفاق و همچنین با برگزاری سمینار ها و محافل به مناسبت های دینی و ملی؛ تاسیس مراکز پژوهش و تحقیقات علمی و فرهنگی؛ بر گزاری نمایشگاه های فرهنگی و هنری و شناسایی، ساماندهی و اعزام علماء و خطباء و حضور و مشارکت در مراجع سیاستگذاری و برنامه ریزی تبلیغی و فرهنگی و علمی کشور .
اما برخی ابتکارات این نهاد دینی عبارتند از:
در اجتماع بزرگ مردم علیه نشر کاریکاتور توهین آمیز به پیامبر اسلام(ص) سال 1387 به نام سال پیامبر اسلام(ص) از سوی بنیاد تبلیغی، فرهنگی پیامبر اعظم(ص) اعلان گردید؛ طرح چاپ تصاویر شهدا و علما ء عمدتاً از افتخارات جهان اسلام از ممالک مختلف اسلامی است .
اقدام به مسابقات قرآنی … تشویق و اهدای جوایز به برخی قاریان تحت مسابقات مقاله نویسی و مسابقات تلاوت قرآن کریم به هدف بالا بردن ظرفیت های علمی و فرهنگی و دینی نخبگان جوان در این عرصه و نیز هماهنگی و همسویی مراکز فرهنگی حوزوی و دانشگاهی یکی دیگر از ابتکارات بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبر اعظم(ص) بود .
برگزاری سمینار بین المللی بررسی مقام معنوی و علمی امام جعفرصادق(ع)؛ سمینار بین المللی رسالت علماء، وحدت امت اسلامی؛ سمینار بررسی اندیشه های شخصیت های جهان اسلام از جمله امام خمینی(ره) و مرزبانان اندیشه های اسلامی افغانستان و نیز سمینارهای: مشورتی، تبلیغی ائمه جماعات کابل و ولایات؛ چندین سمینار تحت عنوان: «چالش هاو راهکارهای تبلیغ» و… از دست آوردهای بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) بوده و در سال جدید برنامه های آموزش قرآنی را در سطوح مختلف (روخوانی، قرائت و مفاهیم) و نیزبرای آمادگی کانکور درنقاط مختلف شهر کابل و در آینده نیز بیاری پرور دگار اینگونه برنامه ها را در ولایات محروم کشور خواهند داشت.
یک بار دیگر میلاد منجی عالم بشریت و قطب عالم امکان حضرت مهدی موعود(عج) برهمه مبارکباد!
پی نوشت ها:
1. سوره انبیاء، آیه 105 .
2. سوره زمر، آیه 9 .
3. الحكم الزاهره، ص 51 .
4. نهج الفصاحة ص 218 .
5. بحار الأنوار، ج 1، ص 177 .
6. سوره نحل، آيه 58 .
7. بحار الأنوار ،ج2، ص 97 .
8. تصنيف غرر الحكم و درر الكلم ص 58 .
9. على اكبر تشييد، هديه اسماعيل يا قيام السادات، فصل دوم، چاپ تهران.
10. سردبير، (تذكر و تشكر)، مجله برهان، كابل (افغانستان)، سال 1351، ص 3.
گزارشگر: سید عباس حسینی