در آغاز این نشست دبیر سمینار حجت الاسلام والمسلمین سید جعفرعادلی«حسینی» سرپرست بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص) با خیر مقدم از حضور مهمانان مطالبی را ارائه نمود که متن آن در اختيار علاقه‌مندان قرار مي‌گيرد.
با درود و سلام برشهدای صدر اسلام تا کنون، مخصوصا شهدای قیام های سوم و بیست و چهارم حوت و اخصا شهدای روحانیت ماه حوت 1357 و اظهار تأسف از ورود چندین هزار نیروی خارجی به بحرین و سرکوب نمودن قیام های مردمی و اقدام به نسل کشی مردم آن کشور نمودند.
ضمن خیر مقدم از حضور سبز مهمانان عزیز در دومین سمینار بررسی اندیشه های مرزبانان اسلامی افغانستان. بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبر اعظم(ص) در سال 1386 توسط جمعی از دانشمندان، علماء و رسالت بردوشان راه پیامبراعظم(ص) با توجه به رویدادهای اخیر و هجوم فرهگ بیگانه و دین ستیزی های مختلف ایجاد گردید. این بنیاد به ریاست حجت الاسلام والمسلمین حاج آقای هادی و همسویی برخی نهادهای ارزشگرا، بمناسبت های دینی و مذهبی با اعزام مبلغ و برگزاری مراسم در نقاط مختلف کشور فعالیت داشته و دهها جلسات مردمی، همایش ها بخاطر محکومیت اهانت کنندگان به پیامبراسلام(ص) و ارزشهای دینی، دفاع از مردم مظلوم فلسطین و همین طور سمینارهای منطقه ی و بین المللی را در کابل و برخی ولایات برگزارنمودند.
این دومین سمینار پاسداشت از علمای دینی که در اصلاح جامعه نقش برجسته داشته و مصدر خدمات فراوان شده اند، در این جمع با استفاده از فرصتی که در اختیار دارم، نکاتی را یاد آوری نمای:
جايگاه برجسته‌ي ديني و تاريخي روحانيت، مخصوصا روحانیت شهید به عنوان آموزگاران ديني و مصلحان اجتماعي، مسؤوليت عظيمي را متوجه نسل امروزی می سازد، جا داشت که بمناسبت سی و سومین سالگشت شهادت روحانیت ماه حوت 1357 همایش باشکوه مردمی برگزار می گردید، از آنجاییکه در شرايط فعلی کشورما انواع تهاجمات فرهنگی، ایجاد شبهات و دهها مسايل ديگر به صورت جدي مطرح است، بيش از پيش، رسالت سنگيني را متوجه عالمان و نخبگان دینی کشور مي‌سازد، باید نهاد های دینی، مخصوصا حوزه های علمیه جهت یاد بود از شهدای روحانیت در این چند سال جلساتی را برپا می داشتند. زیرا نخستین و مهمترین خدمت روحانیت به کشور اسلامی افغانستان، بازسازی اندیشه های دینی در راستای نفی استعمار خارجی و استبداد داخلی و فراهم کردن بستر و زمینه های ذهنی و مبارزه علیه کمونیست ها را برجسته نمودند و در اثر روشنگری علما، تجاوز نظامی شوروی سابق با جهاد مسلحانه مردم مسلمان کشور پاسخ داده شد، پس از کودتای دو حزب خلق و پرچم در 7 ثور و با روی کار آمدن حکومت کمونیستی با حمایت شوروی سابق، ماهيت انحصار طلبانۀ، ضد دينی و ظالمانه ی خود را آشكار ساختند، طوریکه همین عوامل زمینه قیام های متعددی را در کشور فراهم ساخته و مردم مسلمان افغانستان در برابر کفرگویی های کمونیست ها قیام کردند. اگر روحانیون نبودند، قیام سوم و بیست چهارم حوت و ديگر قيام ها عليه رژيم كمونيستي و روس ها هرگز شکل نمی گرفت و همین طور یکی از خدمات ارزنده حضرت آیت الله مرحوم سید علی بهشتی(ره) مؤسّس اوّلين حكومت موقّت اسلامى وجهادى در قلب حاكميت رژيم ماركسيستها سال 1358درهزارجات بود که او مخلصترين، رنج ديدهترين، مستقلترين ومظلوم ترين شخصيتىاست كه تاريخ معاصركشور هرگز نمىتواند جايگاه رهبرى آن عالم فرزانه را نادیده بگیرند.
دوستان! شناخت مفاخر و بزرگان دین و علمای سلف برای جوان و نسل امروز ما ضروری است.اگر جوانان ما بدانند که در جامعه از چه مفاخر ارزشمندی برخورداراند و به یقین این معرفت در تصمیم‌گیرهای آنها تاثیر بسزایی خواهد داشت و آثار و برکات آن در زندگی آنها نمایان می‌شود.
موفقیت‌های امروزی ما حاصل زحمات، رنج و خون دل خوردن آیات و د انشمندان همانند؛ سيد محمد سرور واعظ، شيخ محمد امين افشار، شيخ سلطان مزارى، سيدنادر بحر، سيد على احمد عالم، سيد عبدالحميد ناصر، شيخ محمد اسماعيل مبلغ، سيد محمد حسين مصباح، سيد محمد حسين معصومى، شيخ موسى فياض، استاد محمد حسین نهضت، استاد محمد یوسف ینش، سید میرزا شاه فضیلت، استاد سید محمد ابراهیم عالمشاهی و… كه هر كدام در جامعه تاريك و نا بَسامان افغانستان عَلَم قيام و مبارزه را به دست گرفتند و در اين راه مشكلات فراوان را متقبل شدند كه عده كثيرى از اين عالمان دينى و انديشمندان مذهبى توسط كمونسيت ها در سال 1357 زندانى و به شهادت رسيدند.
با تاسف که برخی با غفلت از مفاخر دینی به بعضی از مسائل بی‌اهمیت می‌پردازند؛ مردم ما باید بدانند که بزرگان در چه شرایطی برای حفظ دین و اقامه شعائر اسلامی زحمت کشیده‌اند و اگر این بزرگان دین نبودند امروز نیز از احکام الهی خبری نبود. خدمات و تلاش ارزنده آنها سبب پویایی حوزه علمیه شد و آنها با تربیت طلاب و فضلای بسیار، ارزشهای دینی را حفظ کردند و در این راه فداکاریهای فراوان انجام داده اند و امروز این میراث به ما سپرده و باید از زحمات آنان قدر دانی و به جوان امروز شناساند.
علمای کشور در گذشته به دفاع از تجاوز بیگانگان به کشورهای اسلامی، مخصوصا دفاع از سرزمین فلسطین را نمودند، سال 1327 شهید استاد میر علی اصغر شعاع و علامه شهید بلخی و دیگر بزرگان این کشور کمیته دفاع و کمک به مجاهدین فلسطینی را ایجاد نمودند، آنها به نمایندگی از ملت افغانستان، اقدام به جمع آوری کمک و اهداء خون و فرستادن نامه به سران عرب را نمودند که مرکز این کمیته در تکیه خانه میراکبرآغا بود و آنها با مجاهدان فلسطینی ابراز همدردی کردند.
آنها وسعت نظر و نگاه کلان به جهان اسلام داشتند، علامه شهید بلخی(ره) در یکی ازسخنرانی هایش می گوید: «….برادران عرب ما خیال نکنند که تنها عرب به این درد می سوزد. روزی که صهیونیست حمله کرد به ممالک اسلامی، افغانستان یک پارچه ماتم شده بود، طلاب معارف، کسبه و دکاندار و ارباب علم، همه برای مظاهره به بازارها برآمدند، خطابه ها و شعارها دادند. من بر فراز بازار، سرپل خشتی برآمدم؛ خطابه جذابی خواندم که حاکی از معونت مالی و جانی و خونی ملت مسلمان بود و نامه به سفارت کشورهای عربی فرستادیم. من یکبار دیگر از حضور گرم یکایک شما قدردانی نموده و با این شعر به عرایضم خاتمه می دهم:
سائلی را گفت آن پیر کهن
چند از مردان حق گویی سخن
گفت خوش آید زبان را بر دوام
تا بگوید ذکر ایشان را مدام
گر نیم زیشان از ایشان گفته ام
خوشدلم کین قصه از جان گفته ام
گر ندارم از شکر جز نام بهر
این بسی بهتر که اندر کام زهر
یاد و خاطرهی شهدای روحانیت گرامی باد!
تهیه کننده:
سید رضا احسانی