نوشته حاضر پیرامون دوشخصیت برجسته کشورهای اسلامی افغانستان و ایران، چون سرآمد مردان بزرگ جهان اسلام، فقیه مجاهد حضرت آیت الله العظمی شهید سیدمحمدسرورواعظ اعلى اللّه مقامه الشريف و بُلبُل بوستان آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف، مرحوم حجت الاسلام والمسلمین شیخ احمد کافی رضوان الله تعالی علیه می باشد.
1. علامهى مجاهد، شهيد عارف، خطيب وارسته، مدرس كم نظير، نويسندهى فعال وخوش قلم، مجتهد راستين سرور وسالار علماء و شهداء افغانستان حضرت آیت الله شهید واعظ(ره) از عالمان فرهيخته وعالى مقام جهان اسلام است.
– اولین و بهترین مباحث اصولی به نام «مصباح الاصول» که نشانه ای قدرت علمی و قلم شیوای وی می باشد
– اولين كتاب اخلاق و اولين كتاب نوشته شده در زندان هاى افغانستان توسط يك زندانى سياسى بر روى كاغذهاى باقى مانده از پاكتهاى چاى و شکر به نام «خاطرات زندان و يادى از اخلاق اسلامى» از اوست.
– انتشار اولین نشريهى ارزشمنددینی بنام مجله برهان كه تا يازده شماره پيش رفت و تعداد كثيرى از علماء و دانشمندان اهل تشيع و اهل تسنن در آن مجموعهى پربار آثار جاودانه آفريدند.
– اولين بار به تمامى طلاب تحت پوشش در حوزه علمیه کابل، شهريهى كافى توسط این شخصیت پرداخت مىشد.
– اولین و باشكوهترين نماز عبادى، سیاسی جمعه در تاريخ تشيع افغانستان به امامت حضرت آیت الله شهید واعظ(ره) در حوزه عملیه محمدیه کابل اقامه گردید.
– اولین منادی وحدت در دهه پنجاه ميان تشيع و تسنن افغانستان، او بود، چنانچه که معظم له در رد افترائات ملای درباری و اجیر بگیربیگانه (ملا مبارک) کتاب بنام «سیف ابرار» و حضرت آیت الله شهید واعظ(ره) در جواب گزافه گویی های او کتاب ارزشمند «سیف الاسلام» را نوشت.
بر اساس فهم خبرگان فن، اگر ايشان در قيد حيات مىبودند، الآن از مراجع اعلم و طراز اول جهان اسلام بود.
2. حجت الاسلام والمسلمین شیخ احمد کافی(ره) از علما و روحانیون پرهیزکار و وارسته که تحصیلات دینی را از مدارس علوم دینی مشهد مقدس آغاز و برای ادامه تحصیل حوزوی به نجف اشرف رفت و از محضر علمایی چون؛ حضرت آیت الله العظمی خویی(ره) و دیگر اساتید آن حوزه کهن فرا گرفت. او علاقه بسیاری به حضور در مجالس یاد بود از اهل بیت(ع) داشت و همین علاقه در پی ریزی شخصیت او تاثیر بسیار داشت و از او خطیبی توانا و مشهور و موثر ساخت و سه سال در قم به ادامه ی تحصیل و در کنار آن، به منبر و موعظه ی مردم پرداخت و بارها به خاطر سخنرانی محرم خود و موعظه مردم، زندانی یا تبعید شد.
کافی از یاوران انقلاب اسلامی ایران و از یاران امام خمینی(ره) بود و بارها در سخنرانی های خود از ایشان حمایت و او را به بزرگی یاد می کرد. مرحوم کافی، که مویه های جانگدازش در فراق امام مهدی(عج) هنوز در گوش عاشقان آن حضرت طنین انداز است، و عده ای دیدار او را به روز واپسین نهاد. او بارها وصیت کرده بود: وقتی من مرَُدم، اگر در بین هفته بود، جنازه ی مرا بگذارید در سرد خانه باشد تا صبح جمعه مردم کنار جنازه ام دعای ندبه بخوانند و چند یا صاحب الزمان(ع) بگویند که مُرده ام هم این ناله هایتان را بشنود.
مرحوم کافی(ره) از ارادتمندان مراجع عظام و علمای طراز اول جهان اسلام بود و بارها به دعوت بزرگان تشیع در نقاط مختلف کشور های اسلامی سفرنمود، او سال 1352 خورشیدی به دعوت حضرت آیت الله العظمی شهید سیدمحمدسرور واعظ(ره) جهت تبلیغ معارف اهل بیت(ع) به کابل آمده و پس از مراجعت به ایران بتاریخ 11/6/1352 توسط ساواک تهران احضار و به علت مسافرت ایشان به افغانستان و سخنراني وی در این کشور مورد بازجويي قرار می گیرد.
قابل یاد آوری اینکه؛ از دهه چهل تا پنجاه( از سال 1342 تا سال 1352) یعنی تا پایان حکومت محمدظاهرشاه رابطه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی فی مابین علما و روشنفکران صاحب نظر، افغانستان و ایران اعم از مسلمانان و چپی ها و هکذا عامه مردم ممکن گردید و همین طوراعطای بورسهای تحصیلی برای محصلین افغان در دانشگاه‌ها و هم چنان پذیرش افغانها در حوزه علمیه قم و مشهد و ارتباط آنها با شخصیت‌های دانشگاهی و حوزه، سبب شد که مبارزین چون مرحوم شیخ احمد کافی(ره)، شهید محمد منتظری(ره)، دری نجف‌آبادی و… وارد افغانستان شده و از طرف علما و روشنفکران و مبارزین افغانستان مورد استقبال قرار می گرفتند.
تصویر بالا نیز در سال 1352 با تشریف آوری مرحوم شیخ احمد کافی(ره) همراه آیت الله العظمی شهید واعظ(ره)، آیت الله سیدحسین جان فاضل(ره)، آیت الله شیخ محمدعلی مدرس(ره)، حجت الاسلام والمسلمین مرحوم آقاضیاحجت(ره)، استاد شهید محمدیوسف بنیش(ره)، حجت الاسلام والمسلمین سیدانورجان واثق(ره)، حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن جید و…. در کابل گرفته شده است.
خداوند به عظمت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) خير و بركات علمای عامل را در همه حال نصيب امت اسلامي بگرداند انشاالله تعالی.
با عرض و حرمت
سیدجعفرعادلی«حسینی» معاون بنیادفرهنگی، تبلیغی پیامبراعظم(ص)
