به بهانه چهلمین روز ارتحال آیت الله وحیدی:
آیت الله وحیدی در طول زندگی خویش، علاوه برتبلیغ و ارشاد و تربیت شاگرد، درحمایت از جهاد افغانستان نقش برجسته و ارزنده ای را ایفا نمود،عالمان دینی، ستارگان پر فروغی هستند که در هر عصر و زمانی می درخشند وجامعه اسلامی را بسوی تعالی و ترقی رهنمون می سازند تا از فیوضات مکتب حیات بخش اسلام بهرمند گردد، لذا آشنایی با زندگانی و شیوه رفتار و کردار این فرهیخته گان باید برای جامعه اسلامی الگو و نمونه باشد، بدون تردید آیت الله وحیدی(ره) یکی از عالمان وارسته ای است که مصدر خدمات فراوان در جامعه خویش گردید.
حجت الاسلام عادلی، اهمیت دادن به جنبه های معنوی، رفتار وکردار این مرد بزرگ در طول زندگی أش به ویژه نفس قدسی وی در تبلیغ و ترویج احکام اسلام را برای آشنایی مردم بسیار موثر می داند.
به باور عادلی، آقای وحیدی در ایجاد جامعه دینی و مذهبی در این کشور در بیانات متعدد خویش تأکید جدی داشت، تبلیغ و ترویج احکام اسلامی و همچنین رهبری مردم در آن روز گار آشفته بازار گروه گرایی و تفرقه افکنی برخی احزاب خود صحیفۀ بلندی از بزرگی و عظمت روحی یک انسان وارسته چون حضرت آیت الله وحیدی است که باید خود جداگانه به عنوان الگو برای جامعه معرفی شود.
به باور عادلی، آیت الله وحیدی به جامعه ای می اندیشید که زمینه ای تکاملی و رشد و تعالی را برای انسان فراهم آورد، با گذشت دو دهه از سپری شدن جهاد یاد او در بین مردم افغانستان زنده است و از زندگی این عالم وارسته که زندگی زاهدانه و سلوک عارفانه ای داشته با احترام و عظمت یاد می شود.
آقای عادلی، حضرت آیت الله وحیدی را مورد اعتماد بسیار از بزرگان حوزه های علمیه، نجف اشرف، قم و کابل دانست و گفت: ایشان با مشوره مراجع عظام نجف و قم عضو شورای برنامه ریزی و مدیریت مجتمع محمدیه شهید آیت الله العظمی واعظ(ره) انتخاب شد و او هربار که به افغانستان سفرمی نمود در برنامه ریزی این حوزه نقش مفید و موثری را ایفا می نمود.
حجت الاسلام عادلی خاطرنشنان کرد: آیت الله وحیدی علیرغم مشغولیت علمی و تدریس باز هم از تبلیغ و تألیف دست برنداشت و علاوه بر ایراد صدها سخنرانی، در بسیاری از نشرات علمی و تحقیقی همکاری قلمی می نمود، وی همانند استادش حضرت آیت الله واعظ شهید(ره) قلم بسیار عالی و روان داشت، مقالات زیادی را تحریر نموده و در ابعاد مختلف علمی و دینی همچون اهل بیت(ع)، شبهات، عقاید، تاریخ و فقه و اصول آثاری را بر جای گذاشت که از آن جمله می توان به تقریرات درس آیت الله العظمی شیخ جواد تبریزی (ره)، شرح کفایة الأصول و تقریرات درس آیت الله العظمی واعظ(ره)، نگرشی بر وهابیت، مصلح جهان، فروغ ثقلین، جلوه هایى از خلافت الهى (امام خمینى و حکومت اسلامى) اشاره کرد.
به عقیده وی، پرداختن به ویژگی های اخلاقی، دانش و فضل آیت الله وحیدی، فرصت بیشتری را می طلبد، اما یکی از ویژگیهای روحی و اخلاقی ایشان، اهمیت دادن ایشان به جنبه های معنوی یوده است.
عادلی تصریح کرد: آیت الله وحیدی، همیشه با وضو بود و به مستحبات بادقت عمل می کرد و از حرامها و حتی مکروهات گریزان بود، نماز را با طمانینه کامل و با مستحبات و تعقیبات انجام می داد و مقید بود که هرگز نوافل را ترک نکند. او هرگز سؤال کننده را محروم نمی کرد، علاقه عجیبی به اهل بیت(ع) داشت. هرگاه نام مبارک حضرت زهرا(س) و امام حسین(ع) را می شنید اشکش جاری می شد. به مظاهر اسلامی خیلی اهمیت می داد. حتی در لباس، مسکن و غذا و همین طور دیگر مسائل اسلامی را رعایت می نمود.
عادلی درباره شیوه مبارزاتی این عالم برجسته در دوران جهاد، قبل و بعد از آن اظهار داشت: آیت الله وحیدی(ره) در سال ۱۳۵۵ وارد حوزه علمیه قم شده و ادامه تحصیل می دهد. اما با وقوع کودتاى مارکسیستى (سال ۱۳۵۷ هش) در افغانستان، پس از تأسیس حزب حرکت اسلامى به رهبرى آیت اللّه محسنى او در کنار تحصیل، تدریس و تبلیغ، خود را در جهاد و مبارزه علیه کمونیست ها سهیم دانسته و به مجاهدتهای علمی و فرهنگی می پردازد، او با چهره ی برجسته ای که در اجتماع داشت نقش مؤثری در پیشبرد جهاد ایفا نموده و به عنوان عضو فعال و مؤثر این حزب فعالیتهاى خویش را در ارتباط با جهاد اسلامى افغانستان در ابعاد گوناگون گسترش داده و مسئولیت هایى از قبیل: ریاست شوراى روحانیت مناطق مرکزى، عضو شوراى مرکزى و مسئول کمیسیون قضا و مسئول تبلیغات حرکت اسلامى بوده، و با تأسیس حزب وحدت اسلامى مدت کوتاهى به عنوان معاون کمیسیون قضاى حزب وحدت اسلامى نیز ایفاى وظیفه نموده است.
آیت الله وحیدی(ره) در سال ۱۳۷۲ از ایران به کشور بازگشت، مورد استقبال گرم مسئولین بلند پایه حرکت اسلامى و برخی مسئولین حزب وحدت اسلامی قرار گرفت و در این فرصت جلسات فراوان و رایزنىهاى متعدد با دولت مردان، رهبران و مسئولین احزاب جهادى داشت و در این سفر موفق شد که اوضاع نظامى، ادارى و فرهنگى کشور را بررسى نماید. او علاوه بر اینکه از مدرسین برجسته حوزه علمیه و از خطبای نامدار کشور بود، در کنفرانس و سمینارهاى علمى، فرهنگى و سیاسى که در ارتباط افغانستان دایر مىگردید حضور مستمر داشت.
به باور عادلی، جایگاه ایشان در میان مردم و جامعه خیلی برجسته بود، کسانیکه در پای سخنرانی و یا جلسات علمی حضرت آیت الله وحیدی حضور می یافتند واقعا به ایشان محبت داشتند و او محبوب القلوب در میان مردم و علمای این کشوربود، در تجلیل از شخصیت و مقام علمی ایشان که در شهرهای مختلف ایران توسط علما و مهاجرین کشور و همین طور در کابل از سوی بیت و اهالی مدرسه محمدیه شهید آیت الله العظمی واعظ(ره) ، اهالی کجاب علیا، چهار طایفه، دامرده، قوم عبدالخالق، دایمرداد بالا، تیزک و دایمرداد پایین، بنیاد فرهنگی، تبلیغی پیامبر اعظم(ص)، مجمع فرهنگی بقیت الله(عج) و سادات کجاب صورت گرفت، بیان گر جایگاه و موقعیت وی در میان مردم و شخصیت های علمی و فرهنگی کشور می باشد.
او خاطرنشان کرد: آیت الله وحیدی(ره) دروس مقدماتی و ادبیات عرب را در محضر پدر بزگوارش مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید اسماعیل آخوند که از ادبای برجسته و مشهور آن منطقه بود آموخت و مدتی نیز از حضور مرحوم حضرت آیت الله شیخ خانعلی خواتی(ره) کسب فیض نموده و برای ادامه تحصیل به شهر کابل می آید، در پایتخت کشور نیز از محضر بزرگان آن زمان در حوزه علمیه مدرسه محمدیه استفاده نموده و از شاگردان خاص حضرت آیت الله العظمی واعظ شهید(ره) بود که سالیان زیادی از محضر استاد بهره جست و توشه و زاد راه خویش را، از آن خرمن معرفت برگرفت، آنگاه خود در حوزه علمیه کابل و قم به پرورش شاگردان پرداخت.
عادلی افزود: آیت الله وحیدی در طول زندگی خویش، علاوه برتبلیغ و ارشاد و تربیت شاگرد، درحمایت از جهاد افغانستان نقش برجسته و ارزنده ای را ایفا نمود، او در دوران جهاد چهارده ساله مردم مسلمان افغانستان در جمع آوری کمک و رساندن پیام جهاد به گوش جهانیان سفرهای متعدد تبلیغی در نقاط مختلف داشت. با این حال ایشان باحضور فعال در جهاد، تدریس سطوح عالیه، تبلیغ وبیان معارف اسلامی در جامعه، آثار گرانمایه و شاگردانی زیادی را به یادگارمانده است.
به باور حجت الاسلام عادلی: سخن از خطیب شهیر و استاد برجسته حوزه علمیه است، حضرت آیت الله وحیدی(ره) از دودمان وسلالۀ پاکانی چون؛ عارف وفقیه وارسته، امام زاده سید یحیی(مشهور به شاه قلندر) می باشد، خدمات امام زاده سید یحیی و فرزندان دانشمند و فرهیخته آن بزرگوار بر علما واهل نظر این کشور پوشیده نیست، از میان علماء، بسیار زبان به تعریف وتمجید این بزرگان گشوده اند، اعقاب امام زاده سید یحیی(شاه قلندر) از سید شاه سالم (مشهور به شیرسرخ) که در کجاب مدفون است تا به خود حضرت آیت الله وحیدی(ره) اکثرا از شخصیت های معنوی و علمی این کشور بودند، بدون تردید هر قدر آیت الله وحیدی(ره) را به جامعه بشناسانیم، قدمی هرچند ناچیز، در مسیر آشنا ساختن مردم عالم دوست با عالمان و فرهیخته گان اسلامی برداشته ایم.
منبع:
خبرگذاری صدای افغان(آوا) – کابل – ۲۹ قوس ۱۳۸۸