فرمانده غلام نبی مشتاق از یک خانواده بزرگ و ریشهدار و یکی از چریکهای شهری کابل در ماه جدي ۱۳۶۲ خورشیدی جهت برنامههاي سياسـي، نظامی، فرهنگـي و آموزشي با همكـاري همرزمـانش با مدیریت مرحوم سید حسین انوری در دره‌اي سـنگلاخ ولايـت ميدان وردك، مرکز مهم نظامی را تأسيس نمودند.
شهيد مشتاق شخصاً در اكثر جنگها و عمليات چریکی در کابل و جبهات اطراف آن، پغمان، شمالي، ميدانشهر، لوگر، جاجی… حضور داشـت تا اينكه در ۱۷ حوت ۱۳۶۸ خورشیدی عملياتي را بـالاي پوستههای رژیم در ولايـت ميـدان وردك با نبرد شجاعانه رزمید و سرانجام در خطوط مقدم جبهـه هدف مرمي دشمن قرار گرفت و بـه تـاريخ ۲۶/۱۲/۱۳۶۸ خورشیدی به شهادت رسید.
در سه دههی گذشته پیروان مزاری در پیوند با شهادت مشتاق در شکبههای اجتماعی تبلیغات منفی بصورت گسترده نمودند و با ادعاهای کاذب و بیاساس مرحوم آیتالله محسنی را به قتل وی متهم کردند، نگارنده در این مورد با شاهدان عینی مصاحبهوگفتگوهایی انجام دادم، روزی فرا خواهد رسید که بدون سانسور آن محتوا را منتشر نمایم.
اما حد اقل انتظاری که از مسئولین حرکت اسلامی، دوستان و همسنگران شهید مشتاق، مخصوصاً جنرال سردار محمد ابوالفضل که تا آخرین ساعات زخمی شدن مشتاق در کنارش بود، امید وارم موضع روشن در این زمینه داشته باشد و صادقانه معلومات خویش را شریک سازد و عملاً این صداقت را به همسنگران، مخصوصاً شهید مشتاق و مرحوم آیتالله محسنی به اثبات برساند و دَین خود را در قبال فرا افکنیهای موجود ادا نماید.
یکبار دیگر سی و چهارمین سالیاد شهادت غلام نبی مشتاق را به خانواده، فرزندان، برادران و سایر بستگان و همسنگرانش تسلیت میگویم.
روحش شاد، يادش گرامي و راهش پر رهرو باد!
با احترام
سيد جعفرعادلي«حسيني» افغانستان – آلمان