با آنکه در این هفته(22 حمل 1394) تصمیم جدی داشتم که در جلسه ای شورای علما حضور داشته و حد اقل در جریان گزارش سفر آخیر آیت الله محسنی باشم، از آنجاییکه دوستان از من بعنوان سخنران در مراسمی بمناسبت میلاد حضرت زهرا(س) دعوت نموده بودند، شخصا در جلسه اجرایی شورای علمای شیعه حضور نیافتم، شب خبری راکه در فضای مجازی راجع به اختطاف حجت الاسلام والمسلمین سید رحمت الله مرتضوی خواندم، در عین نا باوری خیلی متاثرشدم!
فردای آن روز دوستان و آشنایان زیادی جهت معلومات موثق موضوع یاد شده با من تماس گرفتند و هرکدام با اظهار تاسف و نگرانی از عواقب حادثه، تاکید برحل قضیه را داشتند که بدین منظور خدمت آیت الله محسنی و استاد مرتضوی رسیدم و تفصیلا از هردو طرف جریان را مطلع و با شنیدن گزارشات ناگوار حادثه ای اختطاف آقای مرتضوی مرا بیشتر متاثر ساخت.
من نمی خواهم مثل دیگر دوستان روایتگر حادثه و گزارشات تکراری باشم، هرچند برخی ها با دید و بازدیدهای طرفین قضیه و تهیه گزارش، حادثه ای ناگوار را بصورت پروژه و بعضی دیگر با واکنش ها، افراد مسلح در حریم خصوصی، لت و کوپ جناب آقای مرتضوی را توسط فرزند و نوه آیت الله محسنی عمل فجیع، درد ناک و زشت و گاها شخص آیت الله محسنی را نیز مورد اهانت قرار می دهند و کسانی نیز هستند که با استفاده از این فرصت زمینه توهین و ترور شخصیت های علمی را فراهم می سازند.
در این چند روز دوستان زیادی از داخل و خارج کشور با من تماس گرفتند و ضمن در خواست گزارش دقیقتر از وقوع حادثه پرسیدند که چرا حکومت، شورای علمای شیعه و دیگر نهادهای دینی و فرهنگی و شخصیت مطرح در حل قضیه اقدام عملی نمی نمایند؟
همچنین بعضی دوستان مرا مورد خطاب قرار داده که چرا سکوت نموده اید و در شبکه های اجتماعی اظهار نظر ننموده اید؟
امشب در فضای مجازی سرزدم و مطلی را در سایت فارسی بی بی سی تحت عنوان: «جنگ یمن روحانیون افغان را دست به یقه کرد» خواندم که متاسفانه بی بی سی عوامل وقوع حادثه ی اختطاف آقای مرتضوی توسط فرزند و نوه آیت الله محسنی را پس‌لرزه حمله ائتلاف به رهبری عربستان به یمن خوانده بود، تا جاییکه من چندین بار حجت الاسلام آقای مرتضوی و آیت الله محسنی ملاقات نمودم، اصلا چنین نبوده، بحث تاریخی در باره یکی از امام زادگان، بنام زید شهید بوده و نمی دانم بی بی سی از طرح این موضوع چه منظوری دارد.
بهر حال؛ اشتباه که حفیظ محسنی وزیر مشاور حکومت و جواد محسنی مرکتب شده توجیه پذیر نیست و برای جلوگیری از تکرار این گونه حودث دلخراش و یا محاکمه صحرای که توسط افراد مسلح، بدون مجوز قانونی و با سوء استفاده از عنوان مشاورت صورت می گیرد، چه باید کرد؟ نکاتی را یاد آوری می نمایم:
1. مصلحت نبود، خبرگزاری ها و نهادهای خودی ماجرا را با جزئیات در شبکه های اجتماعی منتشر نمایند، اولین بار انعکاس حادثه ای 22 حمل 1394 در صفحه فیسبوک جمهوری سادات عجولانه صورت گرفت و دو مورد کم لطفی قبلا نسبت به این حقیر نیز داشتند که این گونه برخوردها بهانه ای برای سوء استفاده گران و ریختن آب در آسیاب دشمن خواهد بود.
2. هیئت رئیسه شورای علمای شیعه باید در همان آغاز حادثه دست بکار می شدند و آنها می توانستند این غائله را در همان ابتداء پیشگیری نمایند، هم اکنون نیز باید با ایجاد کمیسیونی به شناسایی عاملین حادثه اقدام عملی نمایند، طوری که شنیده می شود، حجت الاسلام سیدمحمد علی جاوید جهت حل قضیه تلاش هایی را دارد امیدورام که ایشان بتواند در موضوع منصفانه قدم بردارند.
3. بدون نظرداشت گفته های برخی ها بر اينكه اهانت جناب آقای مرتضوی به آیت الله محسنی چگونه بوده، و نیز از جانب دیگر ممکن بحث علمی و تاریخی میان اهل علم حتی منجر به مشاجره لفظی گردد، آیا باید گره یک بحث علمی و تاریخی از میل تفنگ، تهدید به مرگ، خشونت و اختطاف حل گردد؟
اگر منصفانه قضاوت نماییم احیانا با همه اشتباهات آقای مرتضوی، حمله مسلحانه به حریم خصوصی او، تهدید به مرگ، گذاشتن انگشت و گرفتن امضاء پای یاد داشتی بعنوان اعتراف و بعد اختطاف، فتح باب می شود جهت ترور، قتل و محاکمه صحرایی توسط افراد شرور که امنیت شهروندان را به خطر بیاندازد، باید حکومت در این مورد و به صورت جدى و قانونى رسيدگى و بررسى های خویش را بنمایند وگرنه تفنگ داران دیگری که قدرت و امکانات بیشتر از حوزه خاتم النبیین(ص) و تلویزیون تمدن در اختیار دارند، چنانچه انتقادی علیه آنان صورت گیرد، همین گونه عکس العمل نشان داده و فورا با تهدید دست بکار شوند، آن وقت حکومت فقط ناظر عملکرد افراد مسلحانه متجاوز به حریم خصوصی کسانی باشند که با تهدید، اجبارا جهت معذرت خواهی اختطاف گردد ، در صورت که داخل شدن در حریم خصوصی فردی، حتی پولیس و ماموران امنیت ملی هم نمی توانند بدون مجوز به حریم خصوصی کسی داخل شود، چه رسد به اینکه از وجود محافظین و معاش بگیران امنیت ملی برای ورود به حریم خصوصی اشخاص استفاده شود که این خود جرم سگینی را دارد و جالب تر اینکه آمر حوزه سوم پولیس موضوع را بسیار جزئی دانسته ومی گویند که قضیه را بین خودتان حل کنید، در حالیکه این حرکت رعب و وحشت را بین شهروندان ببار آروده و حکومت، مخصوصا مراجع عدلی و قضایی اگر قضیه را جدی پیگیری نکنند و از مسئولین حوزه سوم و افراد دخیل در حادثه تحقیقات صورت نگیرد، ممکن در آینده شبیه قتل فرخند، بعض اشخاص دیگر بخاطر بی توجهی حکومت محاکمه صحرایی شوند و باعث نا امنی های بیشتر در پایتخت گردند.
بی گمان اسلام اخلاقی ترین دین و مکتبی است که درجامعه بشری ظهور کرده و پیامبراکرم(ص) در تبیین آموزه‌های قرآنی که تزکیه نفس را هدف از بعثت پیامبران برشمرده (سوره جمعه آیه 2) می‌فرماید: انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق؛ من به هدف اتمام و اکمال فضیلت‌های اخلاقی در میان بشر برانگیخته شده‌ام. در منابع اسلامي نظير قرآن وسنت، احکام متعددي در خصوص قلمرو «حريم خصوصي» وجود دارد که آدميان را از ورود به حريم خصوصي افراد اکيداً باز داشته و آزادي انديشه و عقيده، جسم و جان، اموال و دارايي‌ها، خانواده و ناموس، آبرو، زندگي، شغل، اطلاعات شخصي و ارتباطات خصوصي؛ جزو قلمرو«حريم خصوصي» اشخاص محسوب مي‌شود كه همه‌ي اين حوزه‌ها بايد در برابر مداخلة ديگران، مصونيت داشته باشد.
ازآيات و روايات، به دست مي‌آيد که مصونيت حريم خصوصي و حفظ حرمت آن نه تنها وظيفه خود شخص بلکه جامعه و نيز دولت است. بنابراين هيچ شخص حقيقي و يا حقوقي نمي تواند متعرض حريم خصوصي افراد شود و به جان و مال و آبروي اشخاص آسيب برسانند، از اینکه عده ای متعرض حریم خصوصی جناب آقای مرتضوی شده اصلا جای بحث نیست و از نظر شرع و قانون اساسی کشور جرم سنگینی را مرتکب شده و این اقدام توهین به شخص آیت الله محسنی نیز از سوی اطرافیان احساساتی وی گردیده است.
4. چنانچه گفته می شود که آیت الله محسنی ابتدا در جریان اختطاف جناب آقای مرتضوی نبوده و ایشان در برابر عمل انجام شده از سوی اطرفیانش قرار گرفته، همانگونه که در آغاز این یاد داشت تذکر دادم که من در جلسه هفتگی شورای علمای شیعه نبودم تا نظر ایشان را نسبت به اهل بیت(ع) و زید شهید تایید و یا رد نمایم و بعید می دانم که او علیه اهل بیت(ع) اظهاراتی نموده باشد که در شبکه های اجتماعی مطرح گردیده، لذا از دوستان می خواهم که حرمت ایشان را بعنوان یک عالم دینی و شخصیتی که در رسمیت مذهب جعفری تلاش های فراوانی نموده و خدمات علمی و فرهنگی نموده اند نگهدارند، هرچند نگارنده یکی از منتقدین ایشان در فعالیت های سیاسی و اجتماعی، مخصوصا در رابطه با بی سرنوشت شدن هوا داران حزب مقتدر شیعی(حرکت اسلامی) و بی توجهی به خانواده شهدا و مجاهدین واقعی بوده و بارها وی را در این زمینه نقد نمودم، اما در عرصه های دینی و مذهبی او را شخصیت قابل قدر و مورد احترام می دانم.
5. تا جاییکه من شاهد رفتار و برخوردهای بعضی رهبران احزاب سیاسی، سناتوران، نمایندگان شورای ملی و… بودم، متاسفانه بعضی ها سعی می کنند که قضیه را سیاسی و قومی تلقی نمایند، در حالیکه بیشترین حامیان آیت الله محسنی در عصر جهاد و مبارزات سیاسی ایشان شخصیت های مطرح و بیوت بزرگان سادات و متدینین هزاره، قزلباش، بیات و دیگر اقوام تشکیل داده بودند، به اعتبار شخصیت علمی و دینی او هزاران شهید، معلول و زندانی تقدیم جامعه گردیده و آنقدر که مومنین با عقیده و اخلاص در خدمت ایشان حضور داشتند، روزهای سخت و دشوار در کنار آیت الله محسنی اعضای خانواده اش نبوده اند، بلکه رنج و مصیبت را کسانی دیده اند که از روی اخلاص وعقیده رهبری وی را پذیرفته بودند که امروز به فراموشی سپرده شده اند و اما پس از پیروزی جهاد و به گفته خود ایشان هرچه از قبیل رسانه، مراکز علمی و اعتبارات اجتماعی را در اختیار دارند از برکت جهاد و خون شهداست که پس از سالهای جهاد، جمعی از بستگان وی در برآورده شدن منافع اقتصادی شان از دست آورده های جهاد و خون شهداء در این عرصه پیشگام گردیده اند، در آن زمان حفیظ در کشور هالند بسر می برد و با ارسال نامه و پیام به آیت الله محسنی معترض بودند…
6. با آنکه جناب آقای مرتضوی نسبت به این عمل نا بخشودنی مدافعان آیت الله محسنی رضایت داده، ولی بخاطر تامین امنیت شهروندان نگرانی شهروندان کابل را از عدم توجه مراجع عدلی و قضایی کشور و رفع رعب و وحشت، عادی شدن تعرض به حریم خصوصی افراد و اشخاص را می طلبد که حکومت عوامل تحریک کننده ای این حادثه که از یکسو خلاف شرع و قوانین نافذه کشور و صلاحیت وظیفه وی و امکانات حکومتی استفاده سوء نموده و از جانب دیگر با این اشتاه بزرگ و احساساتی باعث ترور شخصیت حضرت آیت الله محسنی گردیده و باید پیگرد منصفانه و به دور از تنش های سیاسی و قومی و طبق قانون اساسی کشور باز خواست و بررسى شود.
همچنین مسئولین حوزه سوم نیز پاسخگوی بی توجهی های خویش باشند، طبق اظهارات نزدیکان آقای مرتضوی، چنانچه افراد مربوط به همسایگی آقای مرتضوی به واکنش سریع تماس نگرفته بود و آنها آقای مرتضوی را از چنگال اختطاف گران نجات نداده بودند، معلوم نبود که با این بی تفاوتی حوزه پلیس مربوطه چه اتفاقی برای آقای مرتضوی می افتاد. امید وارم نهادهای عدلی و قضایی کشور در زمینه تلاش جدی نمایند، زیرا این عمل زشت و خلاف شرع و قوانین نافذه کشور از یکسو متجاوز به حریم خصوصی و از سوی دیگر باعث نفرت و بدبینی افراد جامعه نسبت به اهل علم گردیده است.
در اخیر از خوانندگان محترم تقاضا مندم که در رابطه با زید شهید مطلبی را از کتاب کوثرالنبی، اثر نگارنده تحت عنوان «قیام ماندگار» به اشتراک می گذارم، هرچه ارادت و اخلاص نسبت به زید شهید دارید با کامنت، لایک و اشتراک تان حمایت نمایید.
نویسنده: سید جعفرعادلی«حسینی»