بمناسبت تجلیل از هفته شهید و یاد آوری از شیوه زندگی قهرمانان مبارزه همانند: شهید احمد شاه مسعود، شهید عبدالحق، شهید مصطفی کاظمی و… به منظور بزرگداشت از ایثار گری های آن شهدای گلگون کفن ما که جان های شیرین خود را برای آزادی و رهایی از استعمار و استحمار از دست داده اند.از این رو بزرگداشت هفته شهید در ماه ضیافت الهی یاد آوری از رشادت های شهدای وطن به تعقیب آرمان ها و اهداف آنان بوده که در این سطور می خواهم به چکیده ای از زندگی پربار یکی از آن قهرمانان ملت مسلمان افغانستان «شهید سید مصطفی کاظمی« تحت عنوان «سید مصطفی کاظمی؛ از تولد تا شهادت» یاد آور شوم.
شهید حاج سید مصطفی کاظمی در سال ۱۳۳۸ خورشیدی در منطقه لونج ولایت پروان زاده شد. او در سالهای جوانی، کابل را ترک کرد و به صف مخالفان دولت کمونیستی آن وقت پیوست و عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی افغانستان به رهبری استاد محمد اکبری شد. در سال ۱۳۶۸ خورشیدی، زمانی که احزاب هشت گانه تشیع افغانستان که عمدتا در ایران تشکیل شده بودند، دست به تشکیل حزب وحدت اسلامی زدند، سید مصطفی کاظمی عضویت شورای مرکزی این حزب را به دست آورد. در سالهایی که حزب وحدت به رهبری عبدالعلی مزاری درگیر جنگ با دولت مجاهدین به ریاست استاد برهان الدین ربانی بود، این حزب دچار انشعاب شد و آقای کاظمی در انشعاب درون حزبی از استاد محمد اکبری حمایت کرد. او به همراه حزب وحدت اسلامی – شاخه اکبری، به ائتلاف دولت آقای ربانی پیوست و عضو شورای موسوم به شورای عالی رهبری دولت شد. همکاری و حمایت آقای کاظمی از فرمانده احمدشاه مسعود در آن ائتلاف ادامه یافت. سید مصطفی کاظمی در کنار فرمانده شهید احمدشاه مسعود باقی ماند و عضو جبهه متحد ملی دفاع از افغانستان شد که بعد به ائتلاف شمال شهرت یافت.
وی پس از پیروزی مجاهدین نقش فعال و اساسی در کنفرانس بن داشت. پس از سقوط طالبان، آقای کاظمی از طرف ائتلاف شمال به جلسه رهبران و نمایندگان گروههای مختلف افغانی در شهر بن آلمان رفت و یکی از امضا کنندگان موافقت نامه بن شد.
از همین طریق و در جلسه بن، آقای کاظمی عهده دار وزارت تجارت شد و در کابینه های دولت موقت و انتقالی افغانستان در این سمت باقی ماند. سید مصطفی کاظمی در زمان حکومت موقت و انتقالی افغانستان سمت وزارت تجارت را برعهده داشت که خدمات ایشان در پیش رفت اقتصاد کشور و تحرک به سوی ترقی و تکامل برای کسی پوشیده نیست. آسان سازی سرمایه گذاری در کشور مدیون تلاش های بی وقفه ای وی در زمان تصدی پست وزارت تجارت به شمار می آید. بسیاری از سرمایه گذاران داخلی و خارجی وی را پدر اقتصاد بازار آزاد کشور لقب داده بودند. افغانستان امروزی در راستای تثبیت بسیاری از زمینه های اقتصادی و سرمایه گذاری ها مدیون این شخصیت مردمی است.
سید مصطفی کاظمی، در نخستین انتخابات پارلمان افغانستان، از کابل در رقابت های انتخاباتی شرکت کرد و به عنوان نماینده پایتخت به پارلمان افغانستان راه یافت. او خیلی زود یکی از نمایندگان مطرح در پارلمان شد و ریاست کمیته اقتصادی مجلس نمایندگان و همچنین ریاست گروه پارلمانی موسوم به گروه استقلال را به عهده گرفت.
آخرین اقدام سیاسی سید مصطفی کاظمی، شرکت در تشکیل جبهه ملی افغانستان بود که در آن رهبران احزاب مجاهدین و همچنین افرادی از احزاب کمونیستی پیشین حضور دارند؛ در این حزب آقای کاظمی رییس کمیته سیاسی و سخنگوی این جبهه بود.
شهید کاظمی تنها رهبر دلسوز در میان رهبران افغانستان بود که ایده مردم گرایی داشت و بر شرکت مردم در صحنه های مختلف حکومت تاکید می ورزید. وی بعد از کنفرانس بن و خصوصا سه سال در پست وزارت تجارت تجربیات خوبى کسب کرده بود، تا حدى که او بصورت یک متخصص در ضمینه اقتصاد کشور همیشه ابراز نظر مى‌کرد که این از توان خیلى‌ها بیرون بود. او آدم با استعداد بود اما در مدت سه سال که وقت زیادى نیست او منحیث یک کارشناس اقتصادى عرض اندام کرد.
سید مصطفی کاظمی ساعت ۴:۱۵ روز سه شنبه ۱۵ عقرب سال ۱۳۸۶ در حمله انتحاری در شرکت قند شهر پلخمری مرکز ولایت بغلان به شهادت رسید که در حادثه این انفجار منجر به کشته شدن ۱۰۰ تن و زخمی شدن ۸۰ تن، شش تن از اعضای پارلمان افغانستان نیز جان های شان را از دست دادند.
هدف قرار دادن شش تن از وکلاى پارلمان اندکى ابهام‌آمیز است. هنوز هم کدام نشانه‌ى از دست داشتن گروه‌هاى افراطى در این حادثه دلخراش به دست نیامده است. از این پیش وقتى این گونه حملات انتحارى صورت میگرفت شورشیان طالبان آن را به عهده میگرفت اما اینبار آنها شدیداً رد کردند.
بهرصورت در این حمله سوالات زیادى مطرح مى‌شود که شاید هرگز به آنها پاسخ داده نشود. سوالات از این قبیل که چطور امکان دارد وقتى شش تن از وکلاى پارلمان از مرکز به ولایت مى‌رود تا از کارخانه دیدن کند – در آنجا نه از نیروهاى امنیتى پولیس و نه از اردوى ملى خبری است؟. وقتى این وکلا به بغلان مى‌روند چرا قوماندان امنیت آن ولایت در آن ولایت نیست، آیا از سفر این وکلا بى‌خبر بود؟ چرا نیروى‌هاى پولیس نتوانسته بودند امنیت این چند تن وکیل را بگیرند؟ دست چه کسانى در پشت این قضیه دخیل است، طالبان، خارجی ها و…؟
پارلمان افغانستان در پی حادثهٔ بغلان روزهای چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه ۱۶ – ۱۷ و ۱۸ عقرب را عزای عمومی اعلان کرد. در این روزها پرچم افغانستان در تمام ادارات دولتی و نماینده گی‌های دولت در بیرون افغانستان به حالت نیمه افراشته در آمد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
نویسنده:
سیدجعفرعادلی«حسینی»
منبع:
پامیر نشریه شهر کابل – شماره ۳۱۰ چهار شنبه ۱۳ سنبله ۱۳۸۷