محفل با مناقب خوانی حجت الاسلام سید رضا جوادی و اشعار جشن توسط سید محمد حسینی و سید نور آغا احسانی همراه بود و در پایان رئیس مجمع فرهنگی بقیۀ الله(عج) حجت الاسلام والمسلمین سید جعفرعادلی«حسینی» پیرامون داستان غدیر و اهمیت آن در زندگانی پیامبر گرامی اسلام(ص) سخن گفت و افزود:
پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) حدودبیست و سه سال سخت ترین رنج ها را تحمل کرد، و در تمام این مدت طولانى لحظه اى در انجام وظیفه و ابلاغ رسالت سستى نورزید و هیچ گاه احساس خستگى نکرد، اینک دریافته است کـه بـه زودى از ایـن جـهـان رخـت بـرخواهد بست و به دیدار معبود یگانه اش خواهد شتافت پس هـمچنان بى وقفه مى کوشید تاآنجا که امت برمى تابد، آداب اسلام را به آنان بیاموزد اندکى از احکام اسلام باقیست که هنوز فرصتى براى ابلاغ یا آموزش آنها فراهم نیامده است فریضه مهم حج از آن جـمـله است آن حضرت تا آن روز فرصت نیافته بود حج را چون نماز به مسلمانان بیاموزد.
وی افزود: درآخرین سال عمرپیامبراسلاام(ص) یعنی سال دهم هجری پیامبر به دستور خداموند آماده سفرحج شد وبه مؤذنان خود امرکرد که باصدای بلند برای مردم اعلام کنند که رسول خدا(ص) دراین سال به حج میرود پس تمام مردم مدینه واطراف آن ازاین خبر مطلع شدند سپس رسول خدا(ص) برای تمام کسانیکه مسلمان شده بودند ودرخارج ازمدینه قرارداشتند نامه ها نوشت که پیامبراراده ی حج دارد هرکس توانایی حج رفتن دارد حاضرشود همه مردم ازاین دعوت باخوشحالی استقبال کردند وبرای سفرحج آماده شدند. یاران پیامبر که عددآنها را بعضی مؤرخین 90 هزار بعضی 114 هزار بعضی 120 هزاروبعضی 122 هزار نوشته اند از خوشحالی درک این فیض وسعادت بزرگ درپوست خود نمی گنجیدند.
عادلی حسینی با اشاره به داستان غدیر در پایان حجۀ الوداع گفت: با پـایـان گـرفـتـن مراسم حج پیامبربزرگوار اسلام(ص) به سوى مدینه حرکت کرد هنگامى که به سرزمین رابغ رسـیـد، در مـحـلـى کـه غـدیـر خـم نام داشت، غدیر در لغت به تالاب وآبگیر گفته میشود که آب باران وسیل درآن جمع میشود غدیرخم آبگیریست که بین مکه ومدینه در منطقه جحفه واقع در دومیلی جحفه است که چشمه ای درآن می ریخته وماجرای ابلاغ ولایت علی درآنجا واقع شده اما در زمان ابلاغ ولایت علی این آبگیر خشک بود، در همین مکان جبرئیل امین بر او نازل شد و پیامى بدین شرح از پروردگار بر او تلاوت کرد: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و اللّه یعصمک من الناس ان اللّه لایهدى القوم الکافرین.» یعنی اى رسـول مـا! آنـچـه را از سـوى پـروردگـارت بـر تـو نازل شده به مرم برسان و اگر این کار را انـجـام نـدهـى ، رسـالـت خـود را بـه انـجام نرسانده اى و خدا تو را از مردم ایمن خواهد کرد همانا خداى، قوم کفرپیشه را هدایت نمى کند.(سوره مائده، آیه 67)
وی در ادامه افزود: این پیام الهى ماموریتى خطیر بر عهده پیامبر اکرم(ص) مى گذاشت، اعلان چیزى که باید همگان ازآن بـاخبر شوند، و اگر چنین نکند، گویاکارى صورت نداده است بنابراین بهترین موقعیت براى اعـلام چـنین پیامى همین جا بود، غدیرخم در حقیقت چهارراهی است که مردم سرزمین حجاز را ازهم جدا میکند، جایى که راه مصر و عراق و مدینه و حضرموت و تهامه از هم جدا مـى شـود وهـمه حاجیان ناگزیر از آن مى گذرند، غدیر خم مناسب ترین محلى بود که مى توانست چنین پیام سترگى رابه گوش همگان برساند.
پـس دسـتـور تـوقـف توسط آن حضرت صـادر شـد و فـرمـود تـا رفتگان را باز خوانند و صبر کرد تا آنان که در راهند بـرسند. اجتماع عظیمى در صحراى تفتیده حجاز و منطقه اى بشدت گرماخیز گرد هم آمدند، در چنین مکان به ظاهر نامناسبى دستورتوقف داده اند حرارت اشتیاق با گرماى هوا آمیخته حاجیان را بى تاب مى کرد. حضرت فـرمـود تـا زیـر چـنـد درخت کهنسال را بروبند و جهاز شتران را بر هم انباشته کنند منبرى بلند بـرافـراشـت نـزدیـک ظـهر آن گاه که همه حاجیان در آن صحرا جمع شدند، بر فراز منبر برآمد و خطبه اى مفصلی را بیان داشت و در بخش از سخنانش خطاب به حاجیان فرمود: اى مردم صداى مرا مى شنوید؟
گفتند: آرى .
فـرمـود: مـن پـیـش از شـمـا بـه حـوض کوثر مى رسم و شما در کناره حوض بر من وارد خواهید شـد و من دو میراث گرانبها را به امانت می نزد شما به امانت می گذارم. یکى از آن دو که بزرگتر است، کتاب خداست یک طرفش در دست خدا و طرف دیگرش به دسـت شـمـاست، پس آن را محکم نگه دارید تا گمراه نشوید و دیگرى که کوچکتر است، عترت و خـانـدان مـن اسـت و خـداى نـیـکـى کننده آگاه به من خبر داده است که این دو هرگز از هم جـدانـمى شوند، تا در لب حوض در قیامت به من رسند من هم از خدا همین را خواسته ام پس شما ازآنها پیشى نگیرید که هلاک مى شوید و از آنها وا نمانید که هلاک مى شوید سپس دست على(ع ) را گرفت و بلند کرد، به طورى که سپیدى زیر بغل هر دوشان دیده شد و همه مردم على را شناختند.
آنگاه فرمود: اى مردم ! چه کسى نسبت به مؤمنان از خود ایشان سزاوارتر است؟.
گفتند: خدا و رسولش بهتر مى دانند.
فرمود: من کنت مولاه فعلی مولاه –یعنی هرکس من مولاه ورهبر اوهستم علی مولاه رهبر اوست واین سخن را سه بارتکرارکرد وآنگاه سربسوی آسمان بلند کرد وفرمود خداوندا! دوستى کن با هر کس که با على دوستى کند، و دشمنى کن با هر کس کـه عـلـى را دشمنى کند، دوست بدار هر کس که على را دوست مى دارد، و دشمن دار هر کس او رادشـمـن مـى دارد، یـارى کـن هر کس را که یاریش کند و بى یاور بگذار هر کس تنهایش گذارد و حق را همواره با على بدار هر طرف که باشد و اى مردم باید حاضران، این پیام را به غایبان برسانند.
چون خطبه نبوى به پایان رسید امین وحى براى بار دوم نازل شد و او را به این پیام مفتخر ساخت: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا» . یعنی امـروز دیـن شـمـا را کـامـل کـردم و نعمتم را بر شما تمام کردم و راضى شدم که اسلام دین شما بـاشـد (اسلام را به عنوان دین براى شما پسندیدم) و پیامبر اکرم(ص) پس از دریافت این پیام مسرت بـخش ، فرمود: «اللّه اکبر! که دین کامل و نعمت تمام گشت و پروردگارم به رسالت من و ولایت على بعد از من راضى شد و آن حضرت پس از اتمام خطبه از منبر پایین آمد و در خیمه اى نشست و فرمود تا على(ع) درخـیـمه اى دیگر بنشیند آنگاه دستور داد تمام اصحاب براى عرض تبریک به دیدار امیرالمؤمنین بشتابندو مقام ولایتش را تبریک گویند و در تاریخ حبیب السیر پس از نقل حدیث غدیر چنین نقل شده:
پس امیرالمؤمنین على ـ کرم اللّه وجهه ـ به موجب فرموده حضرت رسالت(ص) در خیمه نشست تا طوایف خلایق به ملازمتش رفته لوازم تهنیت به تقدیم رساندند و از جمله اصحاب عمر بن الخطاب ـ رضى اللّه عنه ـ جناب ولایت مآب را گفت: بخ بخ یابن ابى طالب اصبحت مولاى ومولى کل مؤمن و مؤمنة. یـعـنـى خـوشـا حـال تو اى پسر ابوطالب! بامداد کردى در وقتى که مولاى من و مولاى هر مؤمن ومـؤمـنـه بـودى بـعـد از آن امـهـات مـؤمـنـیـن بـر حـسـب اشـارت سـید المرسلین به خیمه امیرالمؤمنین(ع )رفته شرط تهنیت را به جاى آوردند و نیز سایر صحابه و مومنین با پیامبر(ص) و علی(ع) بیعت نمودند.
این عضو شورای رهبری حزب حرکت اسلامی در رابطه با تجلیل از چنین مناسبات و منتقل شدن معانی بلند نام های این مناسبات در ذهن مردم، مخصوصا نسل جوان امروز، تاکید نمود که یکی از شیوهای تبلیغات مثبت و رواج پیدا نمودن ارج گذاری به ارشهای دینی نامگذاری روزها و یا هفته ها می باشد و باید جشن غدیر بعنوان عید ولایت و شناخت شخصیت و مقام معنوی حضرت امیرالمومنین(ع) بعنوان جانشین بلافصل رسول الله الاعظم(ص) صورت گیرد افزود: اسلام علاوه بر اینکه براى برخى از روزها اسامی خاصى مانند عید قربان، عید فطر، روز عرفه و … برگزیده بر همه این روزها نام ایام الله نهاده است تا عظمت و قداست این روزها هر چه بیشتر در ذهن و دل مؤمنان، نقش بسته و موجب تذکر و تنبه آنان گردد.
یکى از روزهایى که در اسلام براى تعظیم آن، از شیوه نامگذارى بهره گرفته شده غدیر است ویژگى غدیر این است که نامهاى گوناگونى براى آن قرار داده شده و این خود عظمت این روز را نسبت به روزهاى دیگر نشان مىدهد نامهاى روز غدیر، از اسرار و ابعاد این روز پرده برمىدارند هر نامى از این نامها درى تازه از قلعه بلند غدیر بر ما مىگشاید چه آنکه اسلام بر برگزیدن نامى براى زمان یا مکان و یا هر چیز دیگر، خصوصیات مسمى را در نظر داشته و به جنبهها و زوایاى آن توجه کرده است. از این روى شناختن و شناساندن نامهاى روز غدیر یک ضرورت است. با این کار تصویرى روشن از این روز در ذهن و دل نقش بسته و بیش از پیش این روز بزرگ را مىشناساند.
این عضو شورای علمای شیعه و شورای اخوت اسلامی راجع به منابع که جریان غدیر را نقل نموده افزود: علاوه بر منابع متعدد محققین تشیع در منابع اهل سنت نیز فراوان ذکر شده و آنچه پس ازتحقیقات به اثبات رسیده که زیاده از سیصد نفر علمای بزرگ برادران اهل سنت واقعه غدیرخم را درکتابهای خود نقل کرده اند و حتی تعدادی از علمای بزرگ اهل سنت درباره ای غدیر خم بصورت مستقل کتاب نوشته اند.
رئیس مجمع فرهنگی بقیۀ الله(عج) در پایان به رابطه عید غدیر با سادات که اکثر کشورهای اسلامی این روز عید سادات و بیشتر آنها تبریک می گویند افزود: عید غدیر، روز منصوب شدن حضرت امیرالمومنین(ع) به جانشینی سرور عالمیان حضرت محمد مصطفی(ص) می باشد.
خداوند در این روز به وسیله تعیین امام علی(ع) به عنوان خلیفه پیامبر خاتم دین خود را كامل كرد و از آنجا كه حضرت امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) سرسلسه تمام سادات می باشند و سادات بعنوان فرزندان امام علی (ع)یه حساب می آیند، چنانچه علمای بزرگ شیعه و سنی، مخصوصا مفسرین، یکی از مصادیق سوره کوثر را، نسل کثیر از ذریه پیامبراسلام(ص) و فرزندان حضرت زهرا(س) معرفی می کنند و بقول امام فخری رازی، این سوره یکی از معجزات قرآن کریم در عصر حاضر بوده و امروز شاهد نسل کثیر کوثر از نظر کمی و کیفی در جهان اسلام هستیم. بدین جهت مسلمانان نصب امام علی(ع) را به عنوان خلیفه، به سادات تبریك می گویند و این عید را عید سادات می نامند و به عباررت دیگر سادات، جزو خانواده پیامبراسلام(ص) و از نسل پاک او به شمار می روند. همان گونه که اهل بیت پیامبر(ص) جایگاه والایی نزد پروردگار دارند، مقام و شأن فرزندان آنان نیز در نگاه مردم با احترام و تکریم همراه است، بزرگداشت و احترام سادات از سوی مردم در همه زمان ها صورت می گیرد، ولی این امر در روز غدیر که زمان به ولایت و امامت رسیدن حضرت علی(ع) است، به فرهنگ خاصی در میان مردم تبدیل شده و لذا در کشورهای اسلامی، روز عید غدیر مومنین با رفتن به خانه سادات و تبریک گفتن چنین روزی، احترام و اکرام خود را به آنان آشکار می سازند. رسول خدا(ص) در روایات گوناگون، مردم را به گرامی داشت مقام سادات سفارش نموده و از جمله فرموده است: «دوست داشتن اهل بیت من و فرزندانم، کمال دین است».
وی با تاکید بر اهمیت دادن به این جایگاه افزود: اگر سادات واقعا مقام و جایگاه خود را حفظ و به سیادت خود اهمیت و ارزش دهند و در مسیر پیامبراسلام(ص) و خاندان طاهرین آن حضرت قرار داشته باشند، بدون تردید آنهاا امام زاده و باعث افتخار اهل بیت(ع) هستند.
همانگونه که بزرگان ما صادقانه در محوریت اهل بیت(ع) مصدر خدمت در جامعه اسلامی قرار گرفتند و تا امروز در میان جوامع اسلامی بعنوان امام زادگان مورد تکریم و احترام هستند به دلیل اهمیت دادن آنها به این جایگاه و نسبت سیادت شان بوده اند و بنا بر این مسئولیت سادات در همه زمان ها، مخصوصا نسل جوان در عصر کنونی که تهاجمات فروانی علیه ارزشها وجود دارد خیلی سنگین است، مخصوصا آنهاییکه از نظر نسبی و نیز بعنوان طلبه و روحانی مسئولیت بس بزرگ و سنگینی را بعهده دارند و امید واریم که از عهده این مسئولیت سنگین همه به خوبی بدر آیند.
گزارشگر: سید عباس حسینی