ارتحال روحانی مجاهد، خطیب و پیر غلام و ذاکر دلسوخته اهل بیت(علیهم السلام) حجت الاسلام والمسلمین سید محمد کاظم کاظمی باعث تأثر و تألم فراوان گردید.
مصیبت وارده را به روحانیت معظم، سادات محترم قرقتَک کجاب بهسود، بیت علاّمه سیّد محمد کاظم بُلبُل، بیت مکرم آن مرحوم، فرزندان و سایر بستگان، مخصوصا به برابر عزیز و بزرگوارش حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد جمال مبارز عضو شوراى مرکزى حرکت اسلامى و معین اسبق مساجد و تکایای وزارت ارشاد، حج و اوقاف دولت اسلامی افغانستان و یکی از موسسین و عضو شورای علمای شیعه افغانستان تسلیت گفته و برای آن عالم بزرگوار رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان صبر و اجر از درگاه خداوند متعال مسئلت می نمایم.
مرحوم سید محمد کاظم کاظمی، فرزند مرحوم سید عصمت الله، سال ۱۳۳۸ خورشیدی در کابل متولد شد، مکتب را در لیسه عالی غازی به اتمام رسانید، همزمان با آغاز کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷خورشیدی که محصل دانشگاه کابل بود، از سوی عوامل کودتا چیان دستگیر و زندانی و بعد از ۷۵ روز آزاد شد.
کاظمی در سال ۱۳۵۸ خورشیدی مجبور به ترک کشور و به جمهوری اسلامی ایران مهاجرت و در حوزه علمیه مشهد مشغول تحصیل و نیز با حضور در جهاد ملت مسلمان افغانستان مجاهدین را همراهی نموده و در یکی از عملیات نظامی زخمی و مجددا به جمهوری اسلامی ایران بازگشت.
مرحوم کاظمی پس از سال ۱۳۶۵ خورشیدی در حزب حرکت اسلامی به رهبری آیت الله محسنی به مبارزات خود تا پیروزی جهاد ادامه داد و در دوران حکومت مجاهدین عضو شورای اهل حل و عقد و از اعضای برجسته و رهبری شورای علمای شیعه و سنی دولت اسلامی به ابتکار استاد ربانی رئیس جمهور وقت، فعالیت داشت و آنانیکه در کشور حضور داشتند سخنرانی و مصاحبه های وی را به خاطر دارند و همچنین او به عنوان عضو شورای تبلیغات حرکت اسلامی افغانستان، دهه هفتاد در حکومت مجاهدین و نیز دوران مقاومت که عضویت شورای مرکزی حزب حرکت اسلامی را عهده دار بود و پس از مقاومت در دولت موقت اسلامی به ریاست حامد کرزی مدتی بعنوان عضو بورد مشورتی وزارت اطلاعات و فرهنگ فعالیت داشت.
حجت الاسلام مرحوم کاظمی بیش از ده سال از آموختگان دروس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه مشهد مقدس بود و به پای دروس اساتید معروف آن حوزه زانو زده و دروس خارج فقه را از محضر آیت الله مرتضوی و خارج اصول را از نزد آیت الله علی فلسفی و استاد رضا زاده بهره برد وگذشته از اخلاق نیکو و پسندیده آن مرحوم که همواره همراه و همگامی را شاد و سر زنده میکرد، روضه های جانسوز و خطابه های جذابش مجالس مذهبی را گرم نگه می داشت.
مرحوم کاظمی علاوه بر تحصیلات حوزوی و اینکه اهل منبر، خادم و ذاکر دلسوخته اهل بیت(علیهم السلام) بود، وی مرتبط با دو خانواده بزرگ و خوشنام بهسود و کابل داشت.
ارتباط اولش با سیّد محمد رضا(مشهور به سیّد زوار مدفون در قرختک) سرسلسلهى سادات قَرخَتَک مىباشد ومقبره این سید بزرگوار درآن محل زایران وارادت مندان زیادى دارد، او از اعقاب سیّد شاه نظام الدّین(مشهور به شاه سیّدبابا) است.
سیّدمحمد رضا(معروف به سید زوار) مرد عالم، عارف، پارسا و صاحب کرامت و موسس تکیه خانهى قرخَتَک کجاب بهسود که سالیان متمادی در آن مرکز دینی و فرهنگی تبلیغ نشر معارف اهل بیت(علیهم السلام) انجام می شود.
ارتباط و نسبت دومش اینکه او نوه دخترى مرحوم علاّمه سیّد محمد کاظم بُلبُل( فقیه، خطیب، عارف، شاعر و احیا گر ادبیات مذهبى) از مشعل داران علم و فرهنگ و مبارزات اسلامىبود. نام او در تاریخ افغانستان مى درخشد، مرحوم بُلبُل بخصوص در شعر و ادبیات مذهبى سر آمد معاصران خویش بود، چنان که خود سروده:
«عالمى طوطى شدند امّا کسى بُلبُل نشد».
پدر بزرگوار مرحوم علامه بلبل سیّد شاه بقا همراه باجد واعمام وى به دست کارگذاران «عبدالرحمان» به شهادت رسیدند، او سرپرستی برادران بزرگوارش آیات عظام؛ میرعلی احمد حجت کابلی و سید جلال شریعت را بعهده داشت و مردم افغانستان، مخصوصا شیعیان مظلوم این کشور با این خاندان بزرگ آشنایی کامل دارند و خیلی ها مرهون و مدیون خدمات این برادران(بلبل، حجت وشریعت) هستند.
آن مرحوم پس از سالیان متمادی که افتخار نوکری خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) را داشت، روز شنبه ۲۷ عقرب ۱۳۹۶ خورشیدی در مشهد مقدس در مجاورت ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام)، در اثر مشکل قلبی درگذشت و بعد از ظهر پنج شنبه ۲ قوس ۱۳۹۶ خورشیدی، تشییع جنازه آن مرحوم در صحن آزادی حرم حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) در مشهد مقدس برگزار گردید.
آن روحانی جلیل القدر، دوران جهاد در همراهی با سنگردران عزتمند ملت مسلمان افغانستان به عنوان مبلغ دینی در راه هدایت مردم مومن و انقلابی در عالم مهاجرت و حضور در جبهه آثار خیر برای مهاجرین و مجاهدین گردیده و سالهای اخیر رنج و مرارت های بسیاری را متحمل و تا آنکه در دیار غربت به لقا الله پیوست.
روحش شاد و یادش گرامی باد!
با احترام
سید جعفرعادلی«حسینی»